ترنج

در مورد

عباس آخوندی

در فرارو بیشتر بخوانید

۱۱۴ مطلب

بیوگرافی عباس آخوندی

عباس آخوندی
عباس احمد آخوندی معروف به عباس آخوندی متولد ۱۶ خرداد ماه سال ۱۳۳۶ در شهر نجف کشور عراق، سیاست‌مدار نزدیک به جریان اصلاح طلب ، مدرس دانشگاه و مدیر ارشد اجرایی ایرانی است که هم‌اکنون به عنوان استادیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران مشغول به فعالیت است. وی که تهیه کننده پیش نویس لایحه خصوصی‌سازی ایران که به اصل ۴۴ قانون اساسی معروف است می‌باشد، در فاصله سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ در کابینه دوم دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷ در دولت یازدهم و دوازدهم، وزیر راه و شهرسازی بود.

زندگی و سوابق

عباس آخوندی در سال ۱۳۳۶ و در خانواده‌ای روحانی در شهر نجف چشم به جهان گشود. پدرش آیت الله علی احمد آخوندی از روحانیون سرشناس بود که با دختر علامه عبدالحسین امینی ، نویسنده کتاب الغدیر ازدواج کرده بود و عباس آخوندی نوه این روحانی بزرگ بشمار می‌رود. آخوندی تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه علوی ایرانیان در نجف طی کرد و پس از بازگشت خانواده‌اش به ایران، دوره متوسطه را در قم و تهران طی کرد و در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد. وی با دختر حجت‌الاسلام رسولی محلاتی (مسئول وجوهات و مسائل شرعی دفتر رهبری) ازدواج کرد و با علی‌اکبر ناطق نوری (رئیس سابق دفتر بازرسی رهبری) باجناق شد. عباس آخوندی به علت انتساب به خانواده‌ای روحانی، از همان دوران نوجوانی با فعالیت‌ها و مبارزات سیاسی برضد رژیم پهلوی آشنا بود، اما ورود او به محیط دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۶ که در واقع یکی از مراکز سیاسی کشور بود او را به طور جدی وارد این عرصه کرد.

مسئولیت‌های عباس آخوندی

با پیروزی انقلاب اسلامی، عباس آخوندی تنها ۲۱ سال داشت با این حال از سوی شهید بهشتی در خرداد ۱۳۵۸ به عضویت شورای مرکزی نهاد تازه تأسیس جهاد سازندگی درآمد و در ابتدا مسئولیت امور استان‌ها را بر عهده داشت تا اینکه با آغاز جنگ تحمیلی به مدیریت ستاد پشتیبانی جبه‌های جنگ جهاد سازندگی منصوب شد و تا تیرماه سال ۱۳۶۱ در این سمت بود. آخوندی سپس در دورانی که ناطق نوری وزیر کشور بود، به سمت معاون سیاسی اجتماعی وزارت کشور منصوب شد و تا سال ۶۵ نیز این مسئولیت را برعهده داشت. پس از آن، یک سال به عنوان مشاور رئیس بنیاد مسکن و مسئول بازسازی مناطق سیل‌زده مشغول شد و بلافاصله از بهمن ۱۳۶۶ تا مرداد ۱۳۷۲ ریاست بنیاد مسکن را به عهده گرفت. او در سال ۱۳۷۲ زمانی که فقط ۳۶ سال داشت وزیر مسکن و شهرسازی دولت دوم هاشمی رفسنجانی شد و از سال ۷۴ عضو شورای عالی پول و اعتبار هم شد و تا پایان دولت در هر دو سمت فعال بود. با روی کار آمدن دولت اصلاحات، عباس آخوندی در ابتدا به عنوان قائم‌مقام رئیس سازمان صدا و سیما مشغول به کار شد، اما یک سال بعد و در سال ۱۳۷۷ برای ادامه تحصیلات خود راهی کشور انگلستان شد و پس از بازگشت نیز به عنوان عضو هیئت علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران، در این دانشگاه جذب شد. آخوندی در زمان دولت‌های اول و دوم محمود احمدی نژاد اغلب در دانشگاه، شورای رقابت و نظام مهندسی مشغول به فعالیت بود تا اینکه با روی کار آمدن دولت اول حسن روحانی، در سال ۱۳۹۲، مجدداً به عنوان وزیر راه و شهرسازی از مجلس رأی اعتماد گرفت. وی در دولت یازدهم دوبار از سوی مجلس استیضاح شد، اما در هر دوبار موفق به کسب رأی اعتماد مجلس شد. آخوندی در دولت دوازدهم نیز بار دیگر به عنوان وزیر راه و شهر سازی وارد کابینه دولت شد، اما کمتر یک سال بعد دوباره از سوی مجلس شورای اسلامی استیضاح شد، ولی این بار نیز رأی اعتماد مجلس را بدست آورد.

از استعفا تا شهرداری تهران

به دنبال افزایش انتقادات از عباس آخوندی و رویکرد نمایندگان وقت مجلس شورای اسلامی نسبت به عملکرد او، وی در تاریخ ۲۸ مهرماه ۱۳۹۷ با انتشار نامه‌ای به‌طور رسمی از وزارت راه و شهرسازی استعفا داد و رئیس‌جمهور نیز آن را پذیرفت. اندکی بعد عباس آخوندی به طور رسمی به عنوان کاندیدای سمت شهردار تهران مطرح شد و در ۲۰ آبان ۱۳۹۷ نام او در کنار پیروز حناچی به عنوان نامزد‌های نهایی شهرداری تهران معرفی شد. در ۲۲ آبان ماه رأی گیری برای انتخاب شهردار تهران برگذار شد که عباس آخوندی با ۱۰ رأی در مقابل ۱۱ رأی پیروز حناچی، از رسیدن به مقام شهرداری تهران بازماند.
  • «برای مستندسازی به راحتی می‌توانید در یک جستجوی اینترنتی با روش‌های آن آشنا شوید. در هر صورت عکس، تهیه نقشه قبل و بعد و گزارش‌های مهندسی و یا گزارش‌های پزشکی در مورد خسارات جانی و… اقدامات اولیه‌ای است که می‌توان انجام داد.»

  • وزیر مسکن دولت روحانی با تأکید بر اینکه «ایران عزیز ما با خطر وجودی مواجه است»، نوشت: «هرگونه اقدام شتاب‌زده ممکن است این خطر را تشدید کند. منتظر تصمیمات فرماندهی‌کل‌قوا باشیم.»

  • «ریاکاری هرگز پیروز نمی‌شود. و گمان نمی‌کنم به وعده‌ای که درباره سمت دبیرکلی سازمان ملل به شما داده‌اند، دست یابید. در چنین لحظاتی، انسان باید شرافت انسانی خود را نشان دهد.»

  • «جای تعجب است که فردی با این مختصات بی‌کفایتی و ایراد خسارات زیرساختی به اقتصاد کشور، اجازه پیدا می‌کند در همایش جبهه اصلاحات از موضع طلبکاری سخن بگوید و حال آن که اگر چند آدم زنده و ذی‌شعور و شریف و شجاع حضور داشتند، حتماً باید وی را مواخذه و محاکمه می‌کردند، نه اینکه پای افسانه‌بافی وی بنشینند.»

  • آخوندی ادامه داد: از نظر من بعد از ۸۴ که کشور در فرآیند پذیرش تحریم‌های بین‌المللی رفت که به نظر من یک اتفاق مشکوک در تاریخ ایران است و باید ببینیم منافع چه کسانی ایجاب می‌کرد که تحریم شویم. اتفاق بعدی که رخ داد این بود که تمام نهادهای اقتصادی ایران دچار استحاله شد.

  • «فرض کنید مذاکرات به نتیجه برسد، با این ساختار نهادی می‌شود کاری کرد؟! سهم ارتباطات در سرمایه ملی ما یک درصد است. شرکت مخابرات را تقریبا رایگان خریدند. چون یک مبلغ اندکی پرداخت شد و قرار شد مابقی را از سود شرکت پرداخت کنند که قسط‌ها هم پرداخت نشد.»

  • ششمین کنگره مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب، پنجشنبه یکم خرداد ۱۴۰۴ با حضور عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم برگزار شد.

  • عباس آخوندی، استاد دانشگاه و وزیر پیشین در دولت حسن روحانی گفت: «توسعه ایران با توجه به موقعیت ژئوپولتیک ایران یک استراتژی بیشتر نمی‌تواند داشته باشد؛ فقط و فقط تجارت. تجارت نه به این معنی که تولید را کنار بگذاریم. تولید هم که می‌کنید، اگر نتوانید تولید را صادر کنید، خفه می‌شوید. تولید را باید برای بازار جهانی انجام دهیم؛ بنابراین، استراتژی توسعه ایران فقط می‌تواند روی تجارت استوار باشد. تجارت هم بدون یک روابط آرامِ متعادلِ بین‌المللی، چه در سطح سیاسی، چه در سطح امنیتی و چه در سطح تجاری و…

  • وزیر پیشین راه و شهرسازی، گفت: نباید حل مساله اوکراین به فراموشی سپرده شود.

  • وزیر پیشین دولت حسن روحانی گفت: «اگر وضعیت کنونی را با زمان مذاکرات برجام مقایسه کنیم، درمی‌یابیم که در آن زمان، برخی کشور‌های منطقه تمام تلاش را خود به کار می‌گرفتند تا مانع توافق شوند و از موفقیت برجام جلوگیری کنند. ما در یک مقطع تاریخی ویژه قرار داریم که باید از این فرصت به خوبی استفاده کنیم. مذاکراتی با این سطح از پیچیدگی، پس از ۴۶ سال منازعه، قطعاً دشواری‌های بسیاری خواهد داشت. مذاکرات کوتاه‌مدت نخواهد بود و به دلیل پیچیدگی‌ها و مزمن بودن بحث‌ها، قاعدتاً نیازمند فرآیندی طولانی است.»