حذف اکرم اماماوغلو از رقابتهای سیاسی، نشانهای از استبداد فزاینده در ترکیه است. دولت اردوغان با بهکارگیری اتهامات ساختگی، تمرکز قدرت و محدودیت آزادیهای دموکراتیک، چالشهای اپوزیسیون را به شدت سرکوب کرده است. اگرچه استراتژی سرکوب مخالفان در کوتاهمدت میتواند کنترل اردوغان بر قدرت را تقویت کند، اما همزمان بحران اقتصادی، کاهش اعتماد سرمایهگذاران و نارضایتی عمومی، خطراتی جدی برای ثبات و پایایی نظام حکمرانی او ایجاد میکند.