در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۰۸ مطلب
عباس عبدی نوشت: اصولگرایانی که تا حد خواهان اعدام شدن و اثبات خیانت روحانی جلو رفته‌اند و هیچ دادگاهی هم از آنان سوال نمی‌کند به چه چیزی جز خودشان حمله می‌کنند؟ این حمله به کل سابقه‌ای است که از آن می‌خواهید دفاع کنید. این حمله به ساختاری است که او براساس ضوابط آن برآمده است. این حمله به مردمی است که به درخواست خودتان پای صندوق رای آمدند و آنان را حداقل در سخن ارج می‌نهید.
کیهان نوشت: گرچه بسیاری از منتقدان از اظهارات حجت‌الاسلام روحانی در مورد صلح امام حسن (ع) ابراز «تعجب» کردند و آن را مصداق «تحریف تاریخ» دانستند یا آنکه این قبیل حرف‌های تکراری روحانی را «حاشیه‌سازی برای فرار از پاسخگویی» و یا علامت دادن به طرف آمریکایی» عنوان کردند، اما بیان انتقادات تندوتیز، بهانه‌ای دست داد تا جریان تحریف فعال شده و اصل ماجرا را به انحراف بکشاند.
محمدتقی نقدعلی نماینده مجلس گفت: دو هفته است که ما در حوزه انتخابیه ناسزا می‌شنویم و آن‌ها می‌گویند مجلس اقتدار ندارد.
زیباکلام گفت: «این موج تبلیغاتی ایجاد شده درباره استیضاح و اعدام روحانی همه آدرس‌های غلط اصولگرایان به مردم است. این تبلیغات البته دیگر جوابگو نیست و شاید به جز ۲۰ درصد از مردم کشور که نگاه تندرو‌های اصولگرا را می‌پسندند، کسی این آدرس‌های غلط را نمی‌پذیرند و مردم می‌دانند که چرا کشور به اینجا رسیده است.»
با توجه به شرایط موجود به نظر می‌رسد که ریاست جمهوری آینده تحت سلطه مردان نظامی و محافظه کاران سرسخت که از سال ۲۰۱۸، با خروج ترامپ از برجام نفوذ خود را افزایش داده‌اند، قرار گیرد.
دولت دهم که با حواشی و بحرانی سیاسی شروع شد با بحران بی‌پایان اقتصادی تمام شد و نشان از تأیید هشدار‌هایی بود که رقبای او در مناظره‌های انتخاباتی و برنامه‌های انتخاباتی خود بر زبان رانده بودند. او دقیقا همان‌گونه کشور را اداره کرد که رقبای انتخاباتی او پیش‌بینی کرده بودند و کشور را در سراشیبی‌ای قرار داد که حتی برجام و تلاش‌های دولت بعدی نتوانست آن را جبران کند.
اصلاح‌طلبان برخلاف اصولگرایان در موضوع مذاکره با آمریکا در پی تقلیل مرارت هستند و اصولگرایان در پی تقریر حقیقت؛ یعنی هر آن میزانی که اصلاح‌طلبان حداکثری در حوزه داخلی مدافع تغییر سیاست‌ها در بالا هستند، در سیاست خارجی خواهان پذیرش اصل مذاکره برای گشایش راهی تا قدری از آلام مردم کاسته شود.
انتخابات ۱۴۰۰ نزدیک است و انتخابات، بره‌کشان همه جریان‌های سیاسی، اعم از پوزیسیون و اپوزیسیون است. بهاریون هم از این قاعده مستثنا نیستند و دنبال بروز و ظهوری دوباره در آن هستند. برنامه‌ای که احتمالا با اعلام کاندیداتوری نفر اول جریان‌شان، احمدی‌نژاد شروع می‌شود تا گوی را نهایتا به کاندیدای نزدیک دیگری بدهد.
اهم وعده‌های احمدی نژاد در زمان انتخابات، شامل مواردی مانند «دولت کارآمد و عدالت‌گستر، نبود حرکت سخت‌گیرانه در مورد حجاب بانوان ایرانی، سلامت مدیران، مبارزه با فساد اداری، پیشگیری از بروز شکاف بین دولت و مردم، تشکیل «دولت اسلامی» و... می‌شد که جز وعده‌های پوشالی و بعضا با نتایجی برعکس دستاوردی نداشت.
آن‌طور که برخی اصولگرایان می‌گویند احمدی‌نژاد معتقد بوده او، بقایی و مشایی یک روح در ۳ بدن هستند، اما چرا مدت‌هاست احمدی‌نژاد نامی از مشایی نمی‌آورد یا تلاش برای آزادی او نمی‌کند؟ آیا مشایی درمرخصی است یا روابطش با محمود تیره و تار شده که نامه‌ای با محوریت آزادی او منتشر نمی‌شود؟
