در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۰۷ مطلب
با توجه به در پیش بودن انتخابات مجلس دوازدهم، انتظار می‌رود قالیباف بخواهد با نیرو‌های سیاسی محافظه‌کار، چه سنتی و چه میانه‌رو، خود را نزدیک کند و از ظرفیت آنها استفاده کند. به هر حال اگر چنین هم نباشد، دعوت قالیباف از روسای پیشین پارلمان در آخرین سال فعالیت مجلس یازدهم، به ذهن شائبه انتخاباتی را متبادر می‌کند.
به گواه بسیاری از کارشناسان و دلسوزان، اینک وقت آن فرارسیده که در مواجهه با این مسئله و رفع آن به نحوی که کمترین آسیب متوجه جامعه و ساختار‌های دینی و فرهنگی آن شود، طرحی نو دراندازیم و نیازمند بازنگری در بسیاری از نگاه‌ها و شیوه‌هایی هستیم که از آنها تاکنون کم آسیب ندیده‌ایم.
جریان اصولگرا و دولت فعلی برای ماندگاری در قدرت به شدت به اتفاق اخیر و پیامد‌های مثبت آن نیازمند بود. حال اگر توان حفظ و اداره آن را داشته باشد، می‌تواند به تثبیت و تقویت موقعیت خود در آینده از جمله انتخابات ۱۴۰۴ امید بالایی پیدا کند. این فرصت برای رییسی هم از آن جهت مغتنم است که می‌تواند کاندیدا‌های اصولگرا در انتخابات بعدی که رویای حذف او و استقرار در پاستور را دارند، سر جای‌شان بنشاند.
عباس عبدی درباره پیشنهاد استعفای رئیسی نوشت: مشکل این است که چنان تنش و تعارضی درون ساختار قدرت وجود ندارد، وضعیت موجود حداکثر ظرفیت فعلیت‌یافته میان جناح حاکم چه از لحاظ سیاست‌گذاری و چه از لحاظ اجرا است؛ بنابراین چنین تغییراتی بی‌معنی است و اجرا هم نخواهد شد.
تاسیس و تولد قارچ‌گونه احزاب و جریان‌های اصولگرا در چند روز اخیر در فضایی اتفاق می‌افتد که جناح رقیب آنها، اصلاح‌طلبان، کمتر از هر زمان دیگری درباره انتخابات سخن می‌گویند. مهمترین نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان بعید است در سال جاری ترکیب جدید خود را بشناسد و چه احزاب دموکراسی‌خواه‌تر و چه احزاب تکنوکرات این جریان، فعلا در یک انزوا، تمایلی برای حضور در انتخابات مجلس دوازدهم ندارند.
اگر شریان با محوریت بذرپاش، همراهی پایداری و حضور دولتی‌ها تنها برای یک امتیازگیری موقت از شانا، نباشد (که به نظر می‌رسد نیست)، احتمالا در آینده شاهد واگرایی بیشتر در جریان اصولگرایانی خواهیم بود که فکر می‌کردند با یکدست کردن قدرت، کارآمدی ایجاد خواهد شد. تمایل جریان پایداری و آنها که زیر سقف شریان جمع شدند، این است که قالیباف را به سرنوشت حدادعادل در مجلس هفتم دچار کنند.
مصاحبه مرد شماره دو برجام یاد آور سعید لیلاز است اما نه به خاطر آن مصاحبه مشهور بلکه به خاطر یادداشتی در اوایل احمدی‌نژاد که می‌خواستند چرخ را دوباره اختراع کنند و او نوشت: ما کلی هزینه برای نظام و مردم تراشیدیم تا اینی شدیم که هستیم. شما دوباره این راه را طی نکنید!
اصلاح طلبان مشکلی دارند که برخی از لایه‌های آنها می‌روند به سمت فتنه و براندازی و هنجارشکنی که باید عقلای آنها فکر کنند که این طور افراد را در معرض انتخاب قرار ندهند و به قول معروف از اصلاح طلب‌های خوش خیم استفاده کنند که کم هم نیستند. نظام و انقلاب را قبول دارند و حتی مقلد رهبری هستند، البته ممکن است در عالم سیاست باهنر یا رئیسی را قبول نداشته باشند خب قبول نداشته باشند، این گناه نیست و رقابت همین است.
روزنامه فرهیختگان نوشت: این افراد اگر می‌بینند با هربار حرف زدن‌شان بخشی از جامعه را دچار التهاب می‌کنند، حداقل «کمتر حرف زدن» یا اصلا «حرف نزدن» را تمرین کنند تا بلکه آرامش جامعه کمتر زیر سایه تهدید این افراد قرار بگیرد و امنیت ملی کشور به مخاطره نیفتد.
در کشاکش رخداد‌های اعتراضی اخیر و در شرایطی که دامنه انتقادات عمومی بسیاری از مسوولان را در بر می‌گرفت، برخی چهره‌های اصولگرا، دولت رییسی را مسوول مشکلات کلان کشور ارزیابی کردند.
