در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۰۴ مطلب
مسعود نیلی گفت: ما از نظر تورمی در یک شرایط خاص هستیم و خدای ناکرده اگر این روند در مسیری بیفتد که انتظارات تورمی و واقعیت‌های اقتصاد هر دو به تشدید تورم منجر شوند، با این حجم بالای نقدینگی که در اقتصاد ایران انباشت شده ممکن است در مسیر بسیار خطرناکی قرار گیریم.
سیاستمداران در ایران‌زمین تولید و رقابت در اقتصاد را با میدان جنگ اشتباه گرفته‌اند. به عبارت دیگر، تصور می‌شود با صادرات عملا در خاک دشمن نفوذ کرده‌ایم و با واردات، دشمن در خاک کشور نفوذ خواهد کرد، اما منطق اقتصادی به کلی متفاوت است.
وقتی کشوری دچار تحریم است، صرفا می‌تواند امور جاری خود را بگذراند و دیگر نمی‌تواند به فکر سرمایه‌گذاری باشد. هیچ کشوری را در تاریخ نمی‌توان پیدا کرد که در حوزه خارجی درگیر شده و در داخل رشد اقتصادی و رونق ایجاد کرده باشد. زیر موشک‌باران تحریم نمی‌شود به فکر رونق اقتصادی بود.
مسعود نیلی در یک گفت‌وگوی تحلیلی، ویژگی‌های اقتصاد سیاسی ایران در سال تغییر دولت‌ها را بررسی کرد. به گفته او، از یکسو دولت‌هایی که در سال آخر فعالیت خود قرار دارند با هدف بهبود کارنامه خود، تمایل بیشتری به رشد هزینه‌ها از طریق افزایش حقوق و رشد هزینه‌های رفاهی دارند. از سوی دیگر، دولت‌های جدید نیز در سال نخست کاری خود، عموما به‌دنبال تحقق وعده‌هایشان هستند؛ به‌خصوص در شرایطی که دولت منتخب پشتوانه حداکثری نداشته باشد و بخواهد نظر آحاد مردم را جلب کند. از نگاه این اقتصاددان، به‌نظر می‌رسد این…
تنها چند روز دیگر یک نفر انتخاب خواهد شد که قرار است با قدرت ذهنی خود و توان تخصصی همکارانش، بودجه ناتراز امسال را اجرا کند و بودجه سال آینده را هم به محض استقرار تهیه کند. او قرار است درباره نظام بانکی ناتراز تصمیم بگیرد و برای نظام بازنشستگی ورشکسته و صندوق تامین اجتماعی نامتعادل فکری کند. اگر او هم بر پدال گاز بفشارد، جمع رانندگان هماهنگ خواهند شد و کبریت تورم را در مخزن بزرگ نقدینگی مشتعل خواهند کرد.
مسعود نیلی سناریویی را توصیف کرد که رئیس‌جمهور با آرای کم در مسند قدرت قرار بگیرد. به زعم مسعود نیلی، وقتی شرایط به‌گونه‌ای است که فردی با تعداد آرای کم رئیس‌جمهور می‌شود ابتدا باید پس از استقرار، خودش را به جامعه بقبولاند. این قبولاندن، نتیجه‌اش می‌شود هزینه کردن‌های صرفا رفاهی کوتاه‌مدت و در واقع تشدید عدم‌تعادل‌های اقتصاد کلان که به تورم بیشتر و رشد اقتصادی کمتر می‌انجامد.
مسعود نیلی اقتصاددان در یادداشتی می نویسد: مدتی است که دو تصویر متضاد در قاب اقتصاد ایران جلوه‌نمایی می‌کند. در حالی‌که بنگاه‌های اقتصادی در تقلای حیات و ممات، فشار‌های کمرشکنی را تحمل می‌کنند و آینده روشنی برای خود نمی‌بینند، ارزش سهام آنها به صورت جهشی افزایش پیدا می‌کند. در یک طرف رشد‌های «سالانه» صفر یا منفی تولید و رشد‌های منفی بزرگ سرمایه‌گذاری قرار دارد و در طرف دیگر رشد‌های «روزانه» بالا و مثبت ارزش سهام آنها! داستان چیست؟ چرا مزاج بنگاه‌ها بلغمی است و مزاج بورس صفراوی؟
در پاسخ پرسش جنابعالی که بیماری در ماه های آینده با ما چه خواهد کرد نیز باید به این واقعیت تلخ که بارها گفته ام اذعان نمود که در جهان همه کشورها و سازمان جهانی بهداشت نیز پاسخی برای این پرسش ندارند.
آنچه امروز به جد به آن نیازمندیم، یک آینده‌نگری غیر‌رویایی و واقعی چند ماهه برای اجتناب از بروز یک فاجعه است. مطمئنا تعداد زیادی از افراد از جمله نگارنده این سطور که احساس نگرانی نسبت به پیامد‌های ادامه وضع موجود می‌کنند، آمادگی دارند تا در جهت اجرای آنچه در این نوشته آمد هرآنچه می‌توانند به خدمت بیاورند تا شاید بتوانند از فاجعه کرونای تورمی جلوگیری کنند.
در نیم قرن اخیر، کشورها توانستند با بهره‌گیری از تجارب و علم اقتصادی، شرایط مناسبی را در شاخص‌های اصلی اقتصاد کلان ایجاد کنند. درس‌آموزی از این تجربیات باعث شده که کشورها در دو دهه اخیر، از نظر شاخص‌هایی نظیر رشد اقتصادی، تورم، بیکاری، کاهش نابرابری و برنامه‌های رفاهی در سطح مطلوبی قرار گیرند. حال آنکه این رویه در کشور ما وجود نداشته و وضعیت شاخص‌های کلان اقتصاد همواره با نوسان روبه‌رو بوده است. مسعود نیلی در یک سخنرانی، به بررسی علل جاماندگی اقتصاد کشور از مسیر اصلی پیشرفت پرداخته است. از…
