«ایران آماده از سرگیری مذاکرات با دولت آمریکا در مورد برنامه و توسعه هستهای خود است و البته این موضوع به رویکرد و نظر ایالات متحده بستگی دارد.»
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۷۴۱ مطلب
«ایران آماده از سرگیری مذاکرات با دولت آمریکا در مورد برنامه و توسعه هستهای خود است و البته این موضوع به رویکرد و نظر ایالات متحده بستگی دارد.»
تحلیلگران بر این باورند که نظام تصمیمگیری در ایران با توجه به در همتنیدگی وظایف و تکالیف در سطح حکمرانی، همپوشانی و موازیکاریها و سیستم پیچیده بوروکراتیک، با بحران مواجه است. یک نمونه از آن را میشد در اظهارات دو هفته قبل محمدجعفر قائمپناه، معاون اجرایی رئیسجمهور یافت: «ما میتوانیم رفع فیلترینگ را پیشنهاد بدهیم و فشار بیاوریم اما تصمیمگیری در اینباره بر عهده شورای عالی فضای مجازی است.»
هر چه اندیشیدم منظور آقای سخنگو از «مذاکرات» کدام «مذاکرات» است که ادعای بنبست آن وجاهت ندارد، به نتیجهای نرسیدم. مگر اصلاً مذاکرهای در جریان است که ادعای بنبست یاعدم بنبست در آن محلی از اعراب داشته باشد؟
ادعای روزنامه الاخبار لبنان صحیح باشد یا نه، موضوع سفر عراقچی به پاریس در این برهه زمانی، به تنهایی نیز حائز اهمیت است. چرا که این اولین سفر عراقچی به پایتخت یکی از کشورهای تروئیکای اروپایی از زمان عهدهدار شدن وزارت امور خارجه تا امروز محسوب میشود. سفری که با دعوت همتای فرانسوی او انجام خواهد شد.
فیلم «کفایت مذاکرات» روی یکی از موضوعات حساس اجتماعی در چند سال اخیر یعنی رحم اجارهای دست گذاشته اما آنچه نشان میدهد چیزی جز استهزا این موضوع نیست.
کشورهای اروپایی عملاً از بهار ۲۰۲۲ از ادامه گفتوگوها برای احیای برجام صرفنظر کردند و چند ماه بعد، ایالات متحده نیز همان مسیر را در پیش گرفت. اولیانوف یادآور شد این اتفاق در زمانی رخ داد که مذاکرات برای احیای توافق به مرحله نهایی خود رسیده بود.
منابع امنیتی پاکستان امروز اعلام کردند که بنا بر درخواست طالبان افغانستان دور جدیدی از مذاکرات بین دو کشور ازسرگرفته می شود و اسلامآباد بدون اتلاف وقت فقط دنبال گفت وگو است و از موضع قبلی خود کوتاه نخواهد آمد.
چرا تهران و واشنگتن به میانجی برای گفتگو نیاز دارند یا حداقل حس میشود که این نیاز وجود دارد؟ علاوه بر تمام پیچیدگیهای روابط دو کشور، اصل رو در رو نشدن نمایندگان دو کشور یک ارزش سیاسی محسوب میشود. به چه علت؟ دقیق مشخص نیست. اما رد این اصل را میتوان در دهههای گذشته جستجو کرد.
سیاست خارجی فعال و ابتکارمحور، نهتنها توانایی کشور را در مدیریت معادلات منطقهای و جهانی ارتقا میدهد، بلکه پیامآور قدرت و ثبات در صحنه بینالملل است. انتظار و سکون، در شرایطی که فرصتها و تهدیدها بهسرعت تغییر میکنند، میتواند کشور را در موقعیت آسیبپذیری قرار دهد و باعث شود تهدیدها به بحرانهای عمیقتر بدل شوند.
حمزه صفوی، استاد دانشگاه، با تأکید بر اینکه «نباید از مذاکرات جامع یک غولی بسازیم، مذاکرات جامع هم به معنی واگذاری حقوق موشکیمان نیست»، گفت: فکر نمیکنم هیچ مسئولی در ایران زیر بار این برود که تحت هیچ شرایطی کشوری که مورد تجاوز غیرقانونی و غیر عقلانی اسرائیل قرار گرفته، تنها و مهمترین عامل بازدارندهی نظامیمان را تحت هر شرایطی یعنی حتی آمریکا روی برگه امضا کند که خودم را متعهد میدانم برای حفظ امنیت شما، این تعهد برای ما معتبر نخواهد بود. بنابراین ما وقتی میگوییم بحث مذاکرات جامع…
