توانایی عقب و جلو رفتن در زمان، قرن‌هاست که ذهن بسیاری از افراد، از جمله نویسندگان داستان‌های علمی تخیلی و فیزیک‌دانان را به خود مشغول کرده است. اما آیا واقعا امکان سفر به گذشته و آینده وجود دارد؟
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۳ مطلب
توانایی عقب و جلو رفتن در زمان، قرن‌هاست که ذهن بسیاری از افراد، از جمله نویسندگان داستان‌های علمی تخیلی و فیزیک‌دانان را به خود مشغول کرده است. اما آیا واقعا امکان سفر به گذشته و آینده وجود دارد؟
هیچ ساعت شبانه روزی واحد و فراگیری وجود ندارد که بتواند کل زندگی را سازماندهی کند
سومری‌ها در وهله نخست به این دلیل عدد ۶۰ را ترجیح می‌دادند که خیلی آسان بخش‌پذیر بود. عدد ۶۰ و مضرب‌هایش هم باقی‌مانده‌های کمتری داشتند و هم باقی‌مانده‌های‌شان دهگان‌های تکراری (مثل ۱/۳ =۰.۳۳۳.)، مفهومی که آن زمان سومری‌ها نمی‌توانستند درک کنند، نداشت.
یک فیزیکدان ایتالیایی به نام کارلو رووِلی، در کتابی با عنوان «نظم زمان» پیشنهاد می‌دهد که ادراک ما از زمان ـ این حس که زمان همیشه رو به جلو در حرکت است ـ می‌تواند ناشی از فرافکنی‌های فردی ما باشد. هرچه باشد، وقتی در کوچک‌ترین مقایس به واقعیت نظر می‌کنیم (حداقل استفاده از معادله‌ها جاذبه کوآنتومی)، زمان ناپدید می‌شود.
زمانی که منتظر اتوبوس هستید یا زمانی که سر کار احساس بی‌حوصله بودن می‌کنید، به نظر می‌رسد زمان به شکل دردناکی کند می‌گذرد. اکنون، یک پژوهش جدید نشان داده که زمان در مراحل اولیه عمر کیهان، بسیار کندتر گذشته است.
زمین در روزگاران گذشته دوره‌ای را پشت سر گذاشته که به‌نظر می‌رسد همه چیز آن، کندتر از حالت کنونی بوده است. تحقیقات نشان می‌دهند که طی آن دوره، حرکت صفحات تکتونیکی، فرآیندهای شیمیایی و تکامل اشکال ساده حیات، همگی در حالت توقف قرار داشته‌اند. این دوره که به‌عنوان «میلیارد سال خسته کننده» شناخته می‌شود، با کاهش سرعت چرخش زمین به دور خود تا ۱۹ ساعت در طول روز منجر شد.
به طور معمول هر فردی زمان را نسبت به خودش تجربه می‌کند. اما فردی که سریع‌تر حرکت می‌کند، زمان سپری شده کمتری را نسبت به فردی که کندتر حرکت می‌کند، تجربه می‌کند. این افراد تنها زمانی که ساعت‌هایشان را با هم مقایسه می‌کنند، متوجه می‌شوند که ساعت یکی از آن‌ها زمان بیشتری را نشان می‌دهد و ساعت دیگری زمان کمتری را.
به نظر می‌رسد در عکس‌هایی که با فاصله تقریباً ۱۰ سال از هم ثبت شده‌اند، یک زن انگلیسی در یک پیچ و خم زمانی گیر کرده است.
یکی از مشکلات زمان سنجی کنونی ما، عدم امکان همسو سازی دقیق آن با دیگر نقاط است که دشواری‌های متعددی را به ویژه در حوادث طبیعی ایجاد می‌کند، اما دانشمندان ژاپنی مدعی هستند که با اتکا به فضا می‌توان همسوسازی دقیق تری در زمان را بدست آورد.
در صورت اجرای این قانون در اردیبهشت ماه مابه التفاوت حقوق فروردین ماه نیز به عنوان معوقات به حساب سربازان واریز خواهد شد.»
