در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۷ مطلب
دانشمندان آکسفورد هشدار می‌دهند که احتمال پایان جهان بسیار جدی‌تر از تصور عموم است. توبی اُرد، آینده‌پژوه این دانشگاه، خطر نابودی بشر در ۷۵ سال آینده را مانند بازی «رولت روسی» می‌داند؛ یعنی یک به شش. او تاکید می‌کند این خطر تنها از یک عامل نمی‌آید بلکه مجموعه‌ای از تهدیدهای همزمان، مانند سلاح‌های هسته‌ای، ویروس‌های مهندسی‌شده و هوش مصنوعی مخرب، جهان را در معرض فروپاشی قرار داده است.
روانشناسان «دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس» (UCLA) و کلمبیا از تصویربرداری مغزی و اندازه‌گیری مردمک چشم استفاده کردند تا نشان دهند که یک گروه کوچک از نورون‌ها در ساقه مغز، موسوم به «لوکوس سیرولئوس» (locus coeruleus)، مانند دکمه بازنشانی حافظه عمل می‌کند.
این ابتکار توسط دانشمندانی از دانشگاه گرانادا اسپانیا و دانشگاه بولونیا ایتالیا رهبری می‌شود و دولت چین به عنوان یکی از تامین‌کنندگان مالی آن فعالیت می‌کند. این طرح بر اساس یک مطالعه قبلی انجام شده در دانشگاه RMIT استرالیا بنا شده است.
مطالعه‌ای جدید شواهد قوی ارائه می‌کند مبنی بر اینکه بحرانی بودن مغز(brain criticality) یعنی تعادل ظریف بین تحریک و مهار عصبی، به شدت تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است و ارتباط نزدیکی با توانایی‌های شناختی دارد.
آزمایش این میکروربات‌ها فعلاً فقط روی حیوانات انجام شده اما امیدوارکننده بوده است.
دانشمندان با استفاده از ابزارهای سنجشی که بر پایه اندازه‌گیری فروپاشی رادیواکتیو عناصر سنگ‌هاست، ادعایی درباره منطقه‌ای دورافتاده در کانادا مطرح کرده‌اند.
حمید رسایی نوشت: تعارف نداریم، شکست ترور درباره فرماندهان انصارالله یمن، نشان می‌دهد که مهمترین عامل دسترسی دشمن برای ترور این ابزار است
۴۰ سال از زمانی که تحقیقات پیشگامانه دانشمندان، وجود سوراخی در لایه اوزون را فاش کرد می‌گذرد؛ کشفی که منجر به تلاش‌های سریع و موفقیت‌آمیز برای ممنوع کردن استفاده از مواد شیمیایی موجود در اسپری مو، دئودورانت‌ها و یخچال‌ها شد؛ موادی که سیاره ما را در معرض تهدید قرار داده بودند. اما پس از گذشت ۴۰ سال لایه اوزون در چه وضعیتی قرار دارد؟
فوران خورشیدی زمانی رخ می‌دهد که فعالیت‌های مغناطیسی شدید در سطح خورشید باعث آزاد شدن ناگهانی انرژی بسیار زیاد می‌شود. این انرژی به شکل نور و ذرات باردار به فضا پرتاب می‌شود. همچنین، همزمان با این فوران، توده‌ای از ذرات باردار خورشیدی که به آن «خروج جرم از تاج خورشیدی» گفته می‌شود، نیز به سوی زمین حرکت کرده‌اند.
در سال ۱۹۷۵، فیزیک‌دان مشهور، استیون هاوکینگ پیشنهاد کرد که ذرات و تابش می‌توانند از یک سیاه‌چاله خارج شوند؛ موضوعی که برخلاف باور رایج آن زمان بود که طبق آن هیچ‌چیزی نمی‌تواند از جاذبه عظیم سیاه‌چاله بگریزد. اما به گفته هاوکینگ، در لبه سیاه‌چاله دو ذره موقتی می‌توانند شکل بگیرند.
