در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵۵ مطلب
برخلاف بسیاری از دوربینهای فضایی، HRSC میتواند همزمان چند کانال رنگی را ثبت کند و تصویری سهبعدی از سطح سیاره بسازد. به همین دلیل، دانشمندان توانستهاند تصویری ارائه دهند که به دید طبیعی انسان بسیار نزدیک است، نه یک تصویر تقویتشده برای تحلیل علمی یا جلوهی بصری.
نقشه تازه ESA، مریخ را همانگونه که چشم انسان میبیند نشان میدهد، با رنگهایی از خاکستری تا نارنجی و آبی. این تصویر کمک میکند دانشمندان مناطقی که زمانی آب داشتند و امکان سکونت داشتهاند را بهتر شناسایی کنند.
مطالعهای جدید نشان میدهد ساعتها در مریخ به طور متوسط ۴۷۷ میکروثانیه در روز سریعتر از زمین حرکت میکنند. این اختلاف کوچک اما حیاتی، چالشهایی برای شبکههای ارتباطی و ناوبری آینده در منظومه شمسی ایجاد خواهد کرد.
دانشمندان برای اولین بار ۱۶ حوضه رودخانهای بزرگ مریخ را شناسایی کردند که میلیاردها سال پیش میزبان جریان آب و شاید شکلگیری زندگی بودهاند. این مناطق بهترین گزینهها برای ماموریتهای آینده جستوجوی حیات به شمار میروند.
نکته عجیب این است که هیچکس این رعدوبرقها را ندیده است. نه نور، نه جرقه، نه ردّی در آسمان، همهچیز با یک صدا آغاز شد. میکروفن نصبشده روی مریخنورد «استقامت» ناسا، هنگام عبور یک «گردباد خاکی» صدای باد، برخورد دانههای غبار… و یک صدای غیرمنتظره ضبط کرد. صدایی که ابتدا تصور میشد ناشی از دانههای بزرگ غبار باشد.
مریخنورد استقامت پس از پنج سال کاوش، برای اولین بار با شهابسنگ فلزی غولپیکری در دهانه جزرو روبهرو شد که ترکیبی نادر از آهن و نیکل دارد و ممکن است پنجرهای تازه به تاریخچه سیارکهای بزرگ و مواد فرازمینی روی مریخ باز کند.
تصاویر تازه «مارس اکسپرس» پرده از گذشته یخی مریخ برداشتند؛ نشانههایی شگفتانگیز از یخبندانهای باستانی، آن هم در عرضهای جغرافیایی دور از قطب!
تصویری تازه از مریخ؛ جِزرو، دریاچهای خشک اما پر امید برای کشف نشانههای حیات باستانی!
ساخت چنین سکونتگاههایی به مقادیر زیادی مصالح نیاز دارد و حمل و نقل همه آنها از زمین عملی نیست. ارسال «مریخنورد استقامت»(Perseverance) ناسا با وزن یک تن به مریخ حدود ۲۴۳ میلیون دلار هزینه داشت. بنابراین، بدیهی است که برای ساخت سکونتگاه به منابع بسیار بیشتری لازم داریم و چالش اصلی این است که چگونه آنها را به دست آوریم؟
کاوشگر InSight نشان میدهد گوشته مریخ آشفته و قطعهقطعه است؛ بلوکهای باستانیای که در دل سیاره باقی مانده، مانند یک کپسول زمانی کیهانی، تاریخ برخوردهای عظیم نخستین روزهای مریخ را روایت میکنند.
