در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳۱ مطلب
«تجربه جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل نشان داد که حتی یک برنامه کاملاً قانونی، شفاف، و صلح‌آمیز چرخه سوخت هسته‌ای که تحت نظارت منظم آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم می‌باشد از حملات نظامی قدرت‌های متخاصم مصون نیست و سازوکارهای بین‌المللی نیز هیچ حمایتی برای حفاظت از چنین تاسیساتی حتی در حد محکوم کردن لفظی متجاوزان ارائه نمی‌کنند. در چنین فضای بین‌المللی فقط یک قدرت نظامی بازدارنده می‌تواند از حملات نظامی پیشگیرانه به مراکز هسته‌ای کشور و هر دارایی مهم و حیاتی دیگر آن جلوگیری کند.»
پس از حملات گسترده آمریکا و اسرائیل به مراکز هسته‌ای ایران، سرنوشت اورانیوم غنی‌شده این کشور همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. اگرچه مقامات آمریکایی و اسرائیلی مدعی نابودی کامل این ذخایر شده‌اند، منابع اروپایی و کارشناسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأکید دارند که بخش قابل توجهی از اورانیوم غنی‌شده همچنان در اعماق تأسیسات زیرزمینی ایران باقی مانده است.
حملات نظامی اسرائیل و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران نه‌تنها در مهار اشاعه هسته‌ای مؤثر نبود، بلکه موجب تضعیف اعتماد به معاهده ان.پی.تی و از میان رفتن شفافیت هسته‌ای در ایران شد. در چنین شرایطی، مدل نظارتی مشترک برزیل-آرژانتین به عنوان الگویی عملی و قابل پیاده‌سازی برای بازسازی اعتماد و نظارت منطقه‌ای مطرح می‌شود. نویسنده معتقد است تنها راه واقعی خروج از بحران کنونی، اتخاذ رویکردی دیپلماتیک و ایجاد سازوکارهای نظارت جمعی و منطقه‌ای است؛ راهکاری که می‌تواند مسیر ثبات و امنیت پایدار را هموار سازد…
یک نشریه آمریکایی اعلام کرد که واشنگتن با انجام عملیات موشکی به تأسیسات هسته‌ای ایران هرگز نتوانسته یک دستاورد استراتژیک حاصل کند و اکنون می‌بایست از وقفه کوتاه ایجاد شده در فعالیت‌های هسته‌ای ایران برای بازگشت به مسیر دیپلماسی استفاده کند.»
سخنگوی وزارت خارجه گفت: «ما با مقامات چین همواره در مورد آخرین تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی و مسائل دوجانبه رایزنی و گفت‌وگو می‌کنیم و معتقدیم که چین می‌تواند نقش مهم و سازنده‌ای در هر روند دیپلماتیک مرتبط با پرونده هسته‌ای ایران ایفا کند.»
در هفته‌های اخیر، سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران و خاورمیانه، تحت تأثیر رویکرد جکسونی ترامپ یعنی استفاده قاطع اما محدود از نیروی نظامی برای منافع مستقیم آمریکا شاهد چرخشی معنادار بوده است. این سیاست، هرچند توانسته از گرفتار شدن واشنگتن در جنگی تمام‌عیار جلوگیری کند، اما نه موفق به حذف تهدید هسته‌ای ایران شده و نه چشم‌انداز پایداری برای منطقه رقم زده است؛ بلکه زمینه‌ساز دور جدیدی از ریسک و بی‌ثباتی شده است.
در هفته‌های اخیر، فضای سیاسی ایران، آمریکا و منطقه شاهد تحولات شتابان بوده است؛ از تلاش‌های دیپلماتیک دولت پزشکیان و تأکید بر دفاع از خطوط قرمز، تا هشدار بی‌پرده نتانیاهو به تهران و آماده‌باش اسرائیل برای اقدام نظامی. همزمان، اجماع تازه‌ای در تهران برای بازگشت به مذاکره با واشنگتن شکل گرفته و شکاف در پایگاه ترامپ نسبت به جنگ با ایران عمیق‌تر شده است.
در روزهای پایانی جنگ ایران و اسرائیل، نتانیاهو با تماس با ترامپ خواستار توقف جنگ شد؛ اتفاقی که نشانه رسیدن اسرائیل به «نقطه اوج» بود. فشار نظامی، هزینه‌های سرسام‌آور اقتصادی، فرسایش اجتماعی و افزایش انزوای دیپلماتیک موجب شد اسرائیل با وجود ضربات اولیه به ایران، توان ادامه جنگ را از دست بدهد.
سفیر ایران در مسکو با بیان اینکه «توان هسته‌ای ایران بومی است»، بر اینکه «دانش هسته‌ای کشور ما با بمباران و موشک از بین نمی‌رود»، تأکید کرد.
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از دیدارش با وزیر خارجه هلند در رم و گفت‌وگو درباره لزوم پایبندی ایران به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای خبر داد.
