در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۳ مطلب
استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایلینوی آمریکا گفت: دانشگاه همواره عرصه‌ای وسیع برای کنشگری‌های سیاسی و اجتماعی دانشجویان و اساتید بوده است. دانشگاه اگر می‌خواهد مؤثر باشد، باید هم حافظ آزادی اندیشه باشد و هم پاسدار فضیلت‌های علمی؛ هم در عرصه عمومی نقش‌آفرینی کند و هم در درون خود از سیاست‌زدگی بپرهیزد.
کارن ابری‌نیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه ایران، گفت: به‌دلیل اوضاع اقتصادی، امکان پروژه گرفتن از بخش صنعت بسیار کاهش پیدا کرده است. اوضاع تولید خوب نیست و همه‌چیز تحت‌الشعاع مسائل اقتصادی قرار گرفته است. اساتیدی هستند که به همه این دلایل درنهایت مجبور شدند در اسنپ کار کنند. کار عار نیست اما اینکه استاد دانشگاه باید انرژی و زمان‌اش را برای کار در اسنپ بگذارد و نتواند کار اصلی خودش را به‌عنوان یک نیروی متخصص انجام دهد، مسئله است.
سرپرست دانشگاه صنعتی شریف از قطع همکاری ۲۶ استاد با دانشگاه صنعتی شریف خبر داد و گفت: حتماً خروج این افراد از دانشگاه بر بنیه علمی تاثیر خواهد داشت. هر عضو هیئت علمی سالانه به‌طور متوسط پنج مقاله منتشر می‌کند؛ بنابراین خروج ۲۶ نفر به معنای از دست دادن ۱۳۰ مقاله در سال است.
صدها دانشجو و استاد دانشگاه در فاصله پاییز 1400 تا مرداد 1403 از تحصیل و تدریس محروم شده بودند و حالا سیمایی صراف، وزیر علوم خبر داده است که تمامی دانشجویان به دانشگاه ها بازگشته اند.
هیئت عالی جذب اعضای هیئت علمی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی از تصویب «استفاده از ظرفیت اعضای هیئت علمی بازنشسته در دانشگاه‌های غیر انتفاعی و غیر دولتی» خبر داد.
«احتمالاً در تابستان تعداد زیادی از اساتید ایرانی خارج وارد کشور می‌شوند و در دانشگاه‌های داخل برنامه‌های علمی تحقیقاتی و آموزشی خواهند داشت.»
«در بحث انگیزشی به همه روسا و معاونین آموزشی دانشگاه ها توصیه کردیم تا جلسات مرتبی با اعضای هیات علمی برگزار کنند. از سوی دیگر فضای دانشگاه‌ها و کشور در حال تغییر بوده و به سمت بهتر شدن پیش می‌رود. امیدواریم با انجام این اقدامات، روند خروج و یا مهاجرت اساتید از کشور نیز کاهش یابد.»
«اینکه یک استاد (به‌ویژه استادان جوان) درگیر گزینش‌های ادواری باشند که ارتباطی با کارهای علمی آنان نداشته باشد، امنیت روانی را از آنان سلب می‌کند. اینکه استادان (و حتی وزارت علوم) نتوانند با فراغ بال مدیریت گروه‌های آموزشی یا مدیریت دانشکده خود را انتخاب کنند و منتظر استعلام‌های گوناگون بشوند و در نهایت "کسان دیگر" مدیر انتخابی را تأیید یا رد صلاحیت کنند، برای کشور، برای نظام سیاسی و برای نوآوری‌های علمی خطرناک است.»
یک استاد دانشگاه گفت: «وزیر محترم علوم، اخیراً اعتراف کرده‌اید که ما در رتبه‌های بین‌المللی سقوط کرده‌ایم. من تعجب می‌کنم، مگر با این سیاست‌هایی که سال‌هاست در وزارت علوم و کشور است، انتظار رشد هم دارید.»
«حقوق اساتید در دانشگاه همسایه ما آن طرف آب، بین ۴ تا ۷ هزار دلار است و حقوق استاد تمام ما با ۵۰ پایه به سختی به هزار دلار می‌رسد»
