در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۹۰ مطلب
امانوئل مکرون اعلام کرد مذاکرات «مثبت و سازنده‌ای» میان مقامات اروپایی، آمریکایی و اوکراینی برای پایان درگیری‌ها در اوکراین برگزار شده است. در حالی که فرانسه و بریتانیا برای تشکیل نیروی اطمینان و تضمین امنیت اوکراین تلاش می‌کنند، روسیه با استقرار نیرو‌های خارجی مخالف است. توافق ۳۰روزه برای توقف حملات هنوز به کاهش خشونت‌ها منجر نشده و حملات موشکی اخیر تنش‌ها را تشدید کرده است. همزمان، زلنسکی رویکرد آمریکا را مورد انتقاد قرار داده و خواستار رویکردی عدالت‌محور در مذاکرات شده است.
نماینده ویژه آمریکا در امور اوکراین گفت این کشور عضو ناتو نخواهد شد و این مسئله در حال رایزنی نمی‌باشد.
وزیر خارجه روسیه با بیان اینکه «ناتو باید پس از فروپاشی شوروی منحل می‌شد»، گفت: ناتو بزرگترین دشمن خودش است.
بازگشت ترامپ به کاخ سفید ضربه‌ای جدی به اتحاد فراآتلانتیک وارد کرده و اعتماد اروپا به آمریکا را در زمینه امنیت، حمایت از اوکراین و نظم جهانی متزلزل ساخته است. همزمان، چرخش ترامپ به‌سوی روسیه و کاهش تمرکز اروپا بر خاورمیانه، نظم سنتی غرب را با بحران روبه‌رو کرده است. اروپا ناگزیر است در یک نظم جهانی چندقطبی، رویکردی مستقل‌تر و واقع‌گرایانه‌تر اتخاذ کند.
فرمانده ارشد ناتو در اروپا درباره سرعت تولیدات دفاعی روسیه و جایگزینی مهمات و جنگ‌افزار‌هایی که مسکو در جنگ اوکراین از دست می‌دهد، هشدار داد و گفت که این امر ذخایر مهمات روسیه را سه برابر کل ذخایر مهمات آمریکا و اروپا می‌سازد.
کریل دیمیتریف در مصاحبه با فاکس نیوز یادآور شد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نیز گفته که پیوستن اوکراین به ناتو غیرممکن است.
پس از فروپاشی شوروی، غرب تلاش کرد روسیه را در نظم جهانی ادغام کند، اما پوتین با رویکردی تهاجمی و جاه‌طلبانه به‌دنبال احیای امپراتوری تزاری برآمد. او با سرکوب داخلی، دخالت در کشور‌های همسایه و حمله به اوکراین، علیه نظم لیبرال جهانی ایستاد. در این میان، عقب‌نشینی آمریکا در دوره ترامپ و مواضع همدلانه با کرملین، نه‌تنها وحدت غرب را تضعیف کرد، بلکه مشروعیت جهانی دموکراسی را به چالش کشید.
رهبران اروپایی با چالش انتخاب میان ایستادگی در برابر روسیه یا مصالحه مواجه‌اند. در حالی که بسیاری از کشور‌های غیرغربی تحریم‌های غرب را نمی‌پذیرند، اروپا باید یک بازنگری استراتژیک انجام دهد، از وابستگی صرف به آمریکا عبور کند و به بازیگری مستقل تبدیل شود. اگر رهبران اروپا به شفافیت با مردم خود روی آورند و اجازه دهند آنها مسیر دشوار، اما منطقی‌تر را انتخاب کنند، می‌توانند به بازگشت به انرژی روسیه، تعامل مستقیم با چین و تقویت جایگاه جهانی خود بپردازند.
با تضعیف تعهدات امنیتی ایالات متحده، اروپا به تدریج مسئولیت دفاعی بیشتری می‌پذیرد. بازگشت ترامپ به کاخ سفید و رویکرد‌های تحریک‌آمیز او علیه ناتو و اوکراین، رهبران اروپایی را وادار کرده تا به‌دنبال یک شورای امنیتی غیررسمی اروپایی باشند. این تغییرات نه‌تنها نهاد‌های سنتی مانند ناتو را در معرض بحران قرار داده، بلکه آزمونی جدی برای توانایی اروپا در مدیریت امنیت خود در دنیای بی‌ثبات قدرت‌های بزرگ خواهد بود.
ترامپ در میان اروپایی‌ها چندان محبوب نیست: بر اساس یک نظرسنجی در ماه مارس، تنها شش درصد از فرانسوی‌ها و هشت درصد از ایتالیایی‌ها او را «دوست اروپا» می‌دانند. این تصویر منفی، پیامدهایی برای رهبران ملی‌گرا در اروپا دارد. هرچه مواضع ترامپ بیشتر به‌عنوان تهدیدی برای اروپا تلقی شود، رأی‌دهندگان در کشور‌هایی مانند ایتالیا و فرانسه ممکن است با تردید بیشتری به سیاستمداران محلی با رویکرد‌های مشابه اعتماد کنند.
