جریان اول اصولگرایی جریان مستقر در قدرت است که دولتمردان و دیپلماتهای کنونی وزارت خارجه را در بر میگیرد. این جریان به دلیل اقتضائات مملکتداری و مسوولیتهای اجرایی طرفدار مذاکره برای حل مشکلات کشور است و از مقطع ۸ آذر ۱۴۰۰ تا شرایط کنونی که پای یک تفاهم نانوشته، ضمنی، موقت یا کمتر در برابر کمتر در میان است، نسبت به مساله رفع تحریمها و بهرهمندی از مزایای اقتصادی آن اهتمام ورزیده و به مذاکره ولو غیرمستقیم وزن میدهند.