سیارکها اجرامی سنگی هستند از مراحل ساخت منظومه شمسی، که از ۴.۶میلیارد سال پیش بهجا ماندهاند. بیش از یک میلیون سیارک شناختهشده وجود دارند و بیشتر آنها در کمربند اصلی سیارکها قرار دارند و در مداری که بین مریخ و مشتری است به دور خورشید میچرخند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۵۹ مطلب
سیارکها اجرامی سنگی هستند از مراحل ساخت منظومه شمسی، که از ۴.۶میلیارد سال پیش بهجا ماندهاند. بیش از یک میلیون سیارک شناختهشده وجود دارند و بیشتر آنها در کمربند اصلی سیارکها قرار دارند و در مداری که بین مریخ و مشتری است به دور خورشید میچرخند.
دلیل اصلی، کج بودن محور زمین به اندازه ۲۳٫۵ درجه است، که باعث میشود خورشید در فصلهای مختلف برای مدتزمانهای متفاوتی بالای افق باشد. این انحراف محوری تعیین میکند که پرتوهای خورشید با چه زاویهای به سطح زمین برسند که زاویه کم (مایل) یا مستقیم است.
بر اساس اعلام مؤسسات نجومی، زمان دقیق این رخداد ساعت ۲۳:۲۴ به وقت ایران (۱۹:۵۴ UTC) خواهد بود. در این لحظه، فاصله زمین تا خورشید حدود ۱۵۲.۱ میلیون کیلومتر است که این بیشترین فاصله زمین از خورشید در طول سال است.
برای نخستین بار تصاویر و ویدیوهایی از قطب جنوب خورشید به زمین ارسال شد.
«فرونشست پدیدهای چندبُعدی است و علت اصلی آن برداشت بیرویهی آب است. از همینرو، ما اقدام به رصد این پدیده کردیم تا ببینیم وضعیت پهنه، نرخ و عمق آن چگونه است. در کشور ما، میزان فرونشست چند برابر شاخصهای جهانی است و این پدیده در بازهای بین یک سانتیمتر تا ۳۱ سانتیمتر مشاهده میشود.»
ماهواره SWOT (پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی فرانسه) در دسامبر ۲۰۲۲ به مدار پرتاب شد. این ماهواره جدید و پیشرفته میتواند سطح آبهای زمین را با دقت بیسابقهای اندازهگیری کند.
فرآیند زمینیسازی مریخ سه مرحلهای و شامل گرم و غلیظ کردن جو و ذوب کردن کلاهکهای قطبی و خاک منجمد است. با گرم شدن این سیاره، کلاهکهای قطبی و خاک منجمد ذوب میشوند و آب مایع را به سطح و بخار آب را به جو آزاد میکنند.
یکی از احتمالات مطرحشده این است که این جرم، نوع خاصی از مگنتار باشد، بقایای ستارهای با میدان مغناطیسی بسیار قوی. برخی دیگر احتمال میدهند که یک سیستم دوتایی شامل کوتوله سفید در این ماجرا نقش داشته باشد.
ناسا میگوید شرارههای خورشیدی میتوانند در هفتههای آینده بر ارتباطات رادیویی، شبکههای برق، سیگنالهای ناوبری تأثیر بگذارند.
در اولین حالت، اگر زمین در همه ابعاد بهطور متناسب رشد میکرد، گرانش، دما و شرایط زیستی هم متناسب تغییر میکردند، اما چنین حالتی از نظر فیزیکی غیرممکن است.