در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۱ مطلب
آن بحران اصلی که می‌گویم بعداً خود را نشان خواهد داد الان در حال پخت‌وپز است و عوامل ایجاد شدن و شدت گرفتنش دارند کنار هم قرار می گیرند و با هم جفت وجور می شوند. یعنی ما هنوز در مرحله باروری بحران کرونا هستیم و به زمان زایش آن نرسیدیم. شاید به لحاظ پزشکی الان مرحله زایش بحران را رد کرده و در دوران بروز آن باشیم، اما مسأله فقط بعد پزشکی ندارد.
سعید لیلاز: کرونا حداقل سه درصد تولید ناخالص داخلی را از بین خواهد بُرد/ انزوای اقتصادی در بحران کرونا به دادِ ما رسیده است/ هیچ‌گاه به حالتِ فروپاشی نرسیدیم/ در سال ۹۹ رشد اقتصادی مثبت می‌شود، یا اقلا منفی نمی‌شود/ رشد اقتصادِ غیرنفتی در سال گذشته مثبت بود/ شدتِ آسیب‌های اقتصادی کرونا در ایران، کمتر از عربستان، اسپانیا، ایتالیا و انگلیس خواهد بود/ اثر کرونا در ایران بسیار کمتر از دنیا خواهد بود/ سطح عمومی قیمت‌ها در ۲ سال گذشته جمعا ۸۵ درصد افزایش داشته است/ اگر بسته‌های حمایتی دولت نبود و…
کارشناس مسائل اقتصادی و استاد دانشگاه به ادامه غیبت عادل فردوسی‌پور در صدا و سیما واکنش نشان داد.
من با شوک درمانی قیمت بنزین مخالف بودم. ساختار اجتماعی ایران شکننده است و باید اصلاحات اقتصادی تدریجی صورت گیرد. در واقع شاکله کلی طرح گریزناپذیر بود، ولی در بحث اجرا دولت می‌توانست خیلی پخته‌تر عمل کند. سال ۸۹ وقتی اولین‌بار طرح سهمیه‌بندی بنزین انجام شد، ضریب جینی کاهش یافت. پس توجه داشته باشید که این اقدام دولت باعث کاهش فاصله طبقاتی می‌شود.
آیا قیمت بنزین مطالبه اصلی مردم در اعتراضات اخیر بود؟ پاسخ سعید لیلاز را در گفت‌وگویی ببینید.
وقتی ما از تورم حرف می‌زنیم، در رابطه با متوسط آن صحبت می‌کنیم. اولا ما یک تورم نقطه‌به‌نقطه داریم که پارسال معادل ۵۳ درصد بود و خوشبختانه الان نصف شده است. فشار تورم در میان دهک‌های کم‌درآمدتر بیشتر بوده و من فکر می‌کنم که در میان دهک‌های کم‌درآمد نرخ تورم سه‌رقمی بوده است و فکر می‌کنم یک تفاوت جغرافیایی هم دارد؛ برای نمونه قیمت برنج در رشت و بوشهر یکی نیست. این احساس درست است و این‌گونه نیست که بگوییم مردم اشتباه می‌کنند یا اینکه آمار منتشر‌شده غلط است. در همه جای دنیا نرخ تورم ممکن است روی…
به نظر من اگر برخی از نمایندگان مجلس بخواهند به این طرح اعتراض کنند، نهایت بی‌انصافی و بی‌مسوولیتی است. چراکه آن‌ها هم در قوانین مختلف، این طرح را قبول کرده‌اند و هم می‌دانند که اقتصاد کشور چاره‌ای به غیر از اجرای این طرح ندارد. اصلاح قیمت سوخت ممکن بود که در دو سال پیش به عنوان یک طرح محسوب می‌شد، اما اکنون جز اجبار چیز دیگری نیست.
یکی دیگر از درگیری‌های این دولت شورش‌های اتفاق افتاده در دی ماه سال ۱۳۹۶ و پس از آن بود که من دست برخی صاحبان قدرت را در این ناآرامی‌ها می‌بینم و می‌دیدم. برای من روشن است که این شورش‌ها تصنعی بود تا دولت را تحت فشار قرار دهند و در این تردید ندارم که دولت روحانی هم تسلیم شد.
بعد از اینکه نفت به عنوان درآمد اقتصادی ایران جدی شد و درآمد ایران از محل صادرات نفت از اوایل دهه 1300 خورشیدی شروع به افزایش کرد، بازرگانی خارجی ایران دولتی شد. آیا این اتفاق عجیب نیست؟ وقتی درآمدهای دولت رو به افزایش می‌رود اقتصاد نیز به سمت دولتی شدن سیر می‌کند و بخش خصوصی به زائده‌ای تبدیل می‌شود. با نگاه دولتی و امنیتی نمی‌توان بخش خصوصی را مدیریت کرد و از آن انتظار موفقیت داشت.
موقعیت و اختیارات آقای روحانی با آقای احمدی‌نژاد قابل مقایسه نیست. آقای احمدی‌نژاد بدون اینکه از کسی استعلام کند یا لازم باشد که از جایی تاییدیه بگیرد، تقریبا تمام محتویات صندوق دخیره ارزی یا صندوق توسعه ملی را با طرح‌ها و برنامه‌هایی که داشت، خالی کرد. بدون هیچ‌گونه هماهنگی با مجلس و یا بقیه جاها.
