در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۲۲ مطلب
انتظار می رفت چین و روسیه در این شرایط میانجیگری کنند. می دانیم که حق وتوی این 2 کشور در موضوع پرونده هسته ای ایران، باطل شده است. اعضای دائمی دیگر حق وتو ندارند. وساطت این دو کشور بین ایران و کشورهای اروپایی، می توانست تاثیر مثبتی داشته باشد. ما نباید در حل این پرونده زمان را تا این حد از دست می دادیم که اروپا به سمت آمریکا و اسرائیل حرکت کند. هم اسرائیل و هم ایالات متحده، اروپایی ها را تحت فشار قرار داده اند که مکانیسم ماشه را فعال کند.
ترامپ با وجود تمایل به پایان جنگ اوکراین، به دلیل نادانی نسبت به ماهیت واقعی پوتین و بی‌اعتمادی عمیق به ناتو و اروپا، درک درستی از بحران ندارد. او ساختارهای امنیتی آمریکا را تضعیف کرده و با اتکا به چاپلوسی و توهمات، گرفتار خودبزرگ‌بینی و ضدغرب‌گرایی شده است. در حالی‌که پوتین نه به‌دنبال صلح، بلکه به‌دنبال سلطه کامل بر اوکراین است. تنها راه پایدار توقف جنگ، تجهیز گسترده اوکراین و تعهد جدی غرب است.
پس از دیدار ترامپ و پوتین، واشنگتن نشانه‌هایی از عقب‌نشینی در اعمال فشار بر روسیه نشان داده است. در مقابل، اروپا با نمایش اتحاد رهبرانش در کنار زلنسکی تلاش دارد جای خالی قاطعیت آمریکا را پر کند. گزینه‌های اروپا شامل تشدید تحریم‌ها علیه «ناوگان سایه» نفتی روسیه، محدودسازی مسیرهای دریایی و حتی مصادره ذخایر ارزی مسکو است. با این حال، نگرانی از تبعات اقتصادی و انرژی مانع اصلی بوده و اروپا ناچار است برای حفظ امنیت خود نقش پررنگ‌تری بپذیرد.
«ارتباط ایران با سه کشور اروپایی قطع نشده و این ارتباط به‌صورت مستقیم برقرار است و پیام‌های دوطرف به‌صورت مداوم به یکدیگر منتقل می‌شود.»
در نشست آلاسکا، نمایش قدرت هسته‌ای آمریکا پیام روشنی به پوتین داد: تهدید هسته‌ای تنها ابزار او نخواهد بود. در حالی‌که بایدن به‌دلیل هراس از تشدید بحران، حمایت از اوکراین را محدود کرد، ترامپ با رویکردی تهاجمی‌تر به «بازی هسته‌ای» وارد شده است. او تهدید می‌کند که در صورت تداوم جنگ، زرادخانه آمریکا در اروپا گسترش یافته، پیمان استارت نو کنار گذاشته و فشار بر خریداران انرژی روسیه افزایش خواهد یافت؛ راهبردی که هدفش کشاندن مسکو به میز مذاکره است.
«بیشتر غربی‌ها استانداردهای گروه اقدام مالی را قبول می‌کنند و در خصوص حضور یاعدم حضور یک کشور هم آن‌ها هستند که بر اساس آنچه قواعد و قانون است، تصمیم می‌گیرند. اگر بخواهیم از این زاویه به قضیه دعوت از ایران نگاه کنیم، می‌توان آن را چراغ سبزی از طرف اروپا دانست که می‌خواهند ایران را به فضای مالی جهان برگردانند.»
در بیانیه رهبران اروپایی آمده است: ««ما بر ضرورت ارائه تضمین‌های امنیتی قوی به اوکراین برای دفاع از حاکمیت و تمامیت ارضی آن تأکید می‌کنیم. «تغییر مرزهای بین‌المللی با توسل به زور جایز نیست.»
معاون وزیر خارجه خارجه ایران گفت: «مذاکرات با ارواپایی‌ها ادامه خواهد یافت. ما تصمیم به ادامه گرفته‌ایم و این کار را خواهیم کرد. اما باید مراقب و هوشیار باشیم تا اطمینان حاصل کنیم که هیچ‌کس از این موضوع سوءاستفاده نکرده و از آن به عنوان ابزاری در جعبه ابزار سیاست خارجی خود استفاده نمی‌کند.»
نشست آتی ترامپ و پوتین در آلاسکا یادآور توافق مونیخ است؛ جایی که بدون حضور ذی‌نفع اصلی، سرنوشتش رقم خورد. نگرانی‌ها درباره «معاوضه سرزمینی» اوکراین با روسیه بالا گرفته و بدترین سناریو، تحمیل توافقی به کی‌یف است که آن را تضعیف و منزوی کند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد اوکراین در میدان در حال فرسایش است و حفظ استقلال و دموکراسی، حتی با واگذاری عملی بخشی از خاک، شاید تنها راه‌حل واقع‌بینانه باشد.
«اکنون با توجه به شرایط موجود و تحولات اخیر، از جمله جنگ ۱۲ روزه‌ای که پشت سر گذاشتیم، لازم است مذاکرات با اروپا و آمریکا ادامه پیدا کند. حتی اگر مذاکرات به نتیجه نهایی نرسد، نفس گفت‌وگو برای دیپلماسی ضروری است. امیدوارم شخصیت سیاسی و تجربه آقای لاریجانی بتواند به تیم مذاکره‌کننده، به‌ویژه آقای عراقچی و معاونانش، کمک کند.»
