در جدیدترین کشف باستانشناسان، فسیلی که نشان دهنده گونهای جدید از نسل دایناسورهای گوشتخوار که به بزرگی یک اتوبوس، در قسمت شرقی کشور اسپانیا یافت شده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۰ مطلب
در جدیدترین کشف باستانشناسان، فسیلی که نشان دهنده گونهای جدید از نسل دایناسورهای گوشتخوار که به بزرگی یک اتوبوس، در قسمت شرقی کشور اسپانیا یافت شده است.
دیرینه شناسان قبلا معتقد بودند که دایناسورهای گوشتخوار آرواره های بدون لب دارند، همانطور که در دو تصویر بالا دیده می شود. اکنون، شواهد جدید حاکی از آن است که این حیوانات مانند مارمولکهای امروزی، لب داشتند.
در دانشگاه آبرن حتی دندانهای غولپیکر تیرانوزورها در مقایسه با اندازه جمجمه به نسبت دندانهای مارمولکهای شکارچی زنده هستند و این ایده را رد میکنند که دندانهای آنها با لبها خیلی بزرگ پوشانده شده است.
آنان ظاهرا به خوبی مهندسی شده بودند تا در جمع آوری مواد غذایی کارآمد باشند و این کاری است که گردن شان به آن موجودات اجازه میداد تا انجام دهند این که از پوشش گیاهی اطراف خود بخورند و سپس صرفا در صورت لزوم حرکت کنند.
بر اساس تجزیه و تحلیلهای انجام شده توسط دیرینه شناسان بر روی این فسیل دایناسور، آنها تأیید کردند که این در واقع یک نودوزاروس، خویشاوند نزدیک آنکیلوزاروس است.
خرابههای یک صومعهی ۶۰۰ ساله در اسپانیا رازهای قدیمیتری را در خودش پنهان کرده است، ازجمله ردپای یک دایناسور سهانگشتی.
Markmitchelli میلیونها سال پس از مرگش در سال ۲۰۱۷ کشف شد. این دایناسور زره پوش آنقدر به خوبی حفظ شده است که میتوانیم تصور کنیم که در زندگی چگونه به نظر میرسید.
فسیل نسبتاً کاملِ Balaenognathus maeuseri بخشی از خانوادهی پتروسور به صورت تصادفی در یک معدن سنگ باواریایی در آلمان کشف شد در حالی که دانشمندان در حال حفاری بلوک بزرگی از سنگآهکِ حاوی استخوانهای کروکودیل بودند.
فیلیپ سنتر، دانشمند پزشکی قانونی از دانشگاه ایالتی فایتویل در ایالات متحده، میگوید: اگر میخواهیم به یکی از اهداف اصلی دیرینه شناسی دست یابیم: بازسازی دقیق دنیای باستان، باید جزئیات صوتی گنجانده شود. بقایای فسیلی که در دهههای اخیر و صدها نفر در مورد غولهای ماقبل تاریخ فاش کردهاند: اندازه، زیستشناسی و زمان زندگی آنها، باید کمک کند.
دکتر دیوید هان از دانشگاه کوئین ماریِ لندن، نخستین نویسندهی این مطالعه گفته است: «یافتن نمونههای غذا درون بدن دایناسورها یک اتفاق نادر است، پس هر نمونهای که کشف شود واقعاٌ مهم است، چون مدرک مستقیمی است که نشان میدهد دایناسورها از چه چیزهایی تغذیه میکردند.