در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۴۷۶۱ مطلب
«در کنوانسیونهای بینالمللی تغییرات مرزهای بینالمللی پذیرفته نیست. لیکن تغییرات داخل یک کشور مستقیما منافع و دسترسیهای قانونی کشور ثالثی را هدف قرار داده و آن را قطع کرده است. هرچند چنین موردی بهصراحت در قوانین بینالملل وجود ندارد، لیکن ایران با ادعای نیاز به مسیر تجاری مبادلات صلحآمیز، شاید بتواند برخی کشورهای بیطرف را به سوی خود جلب کند.»
عبدالرضا فرجی راد:«دالان و مسیر ترامپ نوعی مسخره بازی است و بعد از رفتن ترامپ، دموکرات ها این نام را عوض می کنند. آمدن شرکت آمریکایی به منطقه در ایران حساسیت ایجاد کرده است. ناتو دیگر نمی آید. ناتو یک بار به افغانستان آمد اما حاضر نشد دیگر بیاید چرا که برای هفتاد و هفت پشتش بس بود. در مسئله توافق زنگزور، برنده اصلی ارمنستان است. »
منطق و عقلانیت حکم میکند که در شرایط دشوار اقتصادی، در شرایطی که کمبودها و مشکلات شهری و تنهایی استراتژیک نیز به چالشها اضافه شده، از تکرار جنگ بیفرجام اجتناب شود. به نظر میرسد راهی غیر از مذاکره باقی نمانده است.
پس از شصت سال اقامت ایران در شهرک بینالمللی هنر پاریس، در اثر بیمسئولیتیهای پیش آمده، از ایران سلب مالکیت شد.
جمهوری آذربایجان که امروز ارمنستان را شکست داده است و علیرغم میل روسیه پای امریکا و اسرائیل را به قفقاز جنوبی باز کرده است دیگر هرگز به نقش فرعی و محلی سابق خود باز نخواهد گشت! حالا با جنونِ عظمتطلبی علیاف و اردوغان چه خواهید کرد؟ با این تفاسیر پل ترامپ نقطه آغاز یک بحران عمیق ژئوپلتیکی در شمال غرب ایران خواهد بود.
«در واقع بروز درگیری و تنش شدید بین حزبالله و دولت لبنان، خطر قطع رابطه بین بیروت و تهران را به دنبال خواهد داشت. زمرمههای اخراج سفیر ایران از بیروت و قطع رابطهۀ دو کشور هم اکنون در برخی محافل سیاسی لبنان بلند شده است.»
در پی حملات آمریکا و اسرائیل به تأسیسات هستهای ایران، بحث فعالسازی مکانیسم بازگشت خودکار تحریمها (اسنپبک) دوباره داغ شده است. این اقدام میتواند ایران را به خروج از ان.پی.تی و تشدید بحران سوق دهد. نویسنده پیشنهاد میکند آمریکا و اروپا با تمدید مهلت اسنپبک، فرصت دیپلماسی را افزایش دهند تا ضمن حفظ ابزار فشار، از بازگشت فوری به جنگ جلوگیری شود و شرایط برای مذاکره و توافق احتمالی آینده فراهم گردد.
«تهران باید از دخالت در امور داخلی لبنان خودداری کند. بر سر این مسئله توافق داریم که اختلافات سیاسی نباید به درگیری مسلحانه تبدیل شود. اتهامزنی به ارتش لبنان به عنوان مزدور، زبانی است که از آن عبور کردهایم و گفتوگوهای سیاسی را ادامه میدهیم تا به توافق برسیم.»
ایلیوشین-۷۶ یک هواپیمای ترابری سنگین است که معمولاً توسط نظامی روسیه برای جابجایی نیرو و تجهیزات نظامی استفاده میشود و شرکت Gelix Airlines قبلاً با حمل تجهیزات نظامی مرتبط بودهاست.
متاسفانه حقیقت این است که ایران نمی تواند روی مخالفت روسیه با طرح زنگزور، حساب راهبردی باز کند. روس ها زنگزور را همچون سایر مسائل سیاست خارجی خود مانند برجام، به راحتی می فروشند. اکنون اولویتی که برای روسیه مطرح است، مسله اوکراین و شرایطی است که در خصوص جنگ با اوکراین وجود دارد. بنابراین عملا روس ها در برابر سایر حوزه های اختلافی به گونه ای سکوت یا اغماض را در پیش گرفته اند
