یک تصویر که به تازگی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب از فضا گرفته شده، اخترشناسان را به فکر واداشته است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۵ مطلب
یک تصویر که به تازگی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب از فضا گرفته شده، اخترشناسان را به فکر واداشته است.
دلیل اصلی که می‌توانیم ال آنزوئلو را اصلا ببینیم، fi رغم اینکه بسیار دور است، چیزی جز همگرایی گرانشی نیست. دانشمندان دریافتند که این کهکشان دور به شکل یک قرص است و قطری در حدود ۲۶ هزار سال نوری دارد که معادل یک چهارم اندازه‌ی کهکشان راه شیری است.
فراتر از این ساختارها، ناسا توجه را به رویداد اصلی جلب می‌کند؛ دو لوب عظیم که در دو طرف دیسک به بیرون نگاه می‌کنند. لوب راست کوچک‌تر به زمین نزدیک‌تر می‌شود درحالی‌که لوب چپ بزرگتر دورتر می‌نشیند.
کاتیون متیل با طیف وسیعی از مولکول‌ها به خوبی واکنش می‌دهد و اخترشناسان مدت‌هاست آن را به دلیل خواص شیمیایی منحصر به فردی که دارد به عنوان یک عنصر سازنده مهم در شیمی آلی میان‌‌ستاره‌ای در نظر گرفته‌اند. این ترکیب اما تاکنون در فضا کشف نشده بود.
تراپیست-۱سی با دمای تقریبا ۳۸۰ کلوین در روز، خنک‌ترین سیاره فراخورشیدی سنگی به شمار می‌رود که تاکنون براساس انتشار حرارتی شناسایی شده است. دقت لازم برای این اندازه‌گیری‌ها، کاربرد تلسکوپ فضایی جیمز وب را در شناسایی سیارات فراخورشیدی سنگی نشان می‌دهد که از نظر اندازه و دما به سیاره‌های منظومه شمسی ما شباهت دارند.
آنجلی پیت (Anjali Piette)، پژوهشگر مقطع فوق دکتری موسسه علوم کارنگی و از پژوهشگران این پروژه گفت: از آنجا که ویژگی‌های آبی در این طیف بسیار ظریف هستند، شناسایی آنها در مشاهدات پیشین دشوار بود. دیدن ویژگی‌های آبی در مشاهدات جیمز وب بسیار هیجان‌انگیز بود.
این رصد نشان‌دهنده‌ی پیشرفت علمی دیگری برای تلسکوپ فضایی جیمز وب است که نشان‌دهنده‌ی اولین باری است که گاز، در این مورد، بخار آب، در اطراف یک دنباله‌دار در کمربند اصلی سیارک‌ها شناسایی شده است و نشان می‌دهد که آب در منظومه شمسی اولیه می‌توانسته به صورت یخ در کمربند اصلی سیارک‌ها حفظ شود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی ساختار ستاره‌ای یکی از قدیمی‌ترین کهکشان‌های شناخته شده در کیهان را با جزئیاتی که حتی در آن می‌توان چرخش دیسک اولیه مارپیچی را دید، نمایان کرد.
تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه فضایی هرشل و همچنین آرایه میلی متری/زیر میلی متری بزرگ آتاکاما (ALMA) نیز پیش از این تصاویر واضحی از بیرونی‌ترین کمربند این ستاره گرفته بودند. با این حال، هیچ یک از آنها هیچ ساختاری در داخل آن را آشکار نکرده بودند. کمربندهای داخلی برای اولین بار توسط وب و در نور مادون قرمز آشکار شد.
حدود ۲۰۰ خوشه ستاره‌ای عظیم در منطقه‌ای پر از گرد و غبار با وسعت حدود ۵۰۰۰ سال نوری(تنها پنج درصد قطر کهکشان راه شیری) زندگی می‌کنند، با این حال، مقدار گاز در این منطقه کوچک برابر با کل گاز موجود در کهکشان راه شیری است.
