در سال‌های اخیر شمار فزاینده‌ای از گردشگران با کنار گذاشتن مقاصد تکراری و دیدنی‌های کلیشه‌ای، به نوعی در برابر «سفرهای فهرست‌محور» شورش کرده‌اند و مقصد غیره‌منتظره‌ای را برگزیده‌اند: گورستان‌ها!
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۹۲۱ مطلب
در سال‌های اخیر شمار فزاینده‌ای از گردشگران با کنار گذاشتن مقاصد تکراری و دیدنی‌های کلیشه‌ای، به نوعی در برابر «سفرهای فهرست‌محور» شورش کرده‌اند و مقصد غیره‌منتظره‌ای را برگزیده‌اند: گورستان‌ها!
مدیرکل توسعه گردشگری داخلی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: در حوزه موزه‌ها ما فاصله زیادی با گردشگری داریم؛ یعنی هنوز نتوانستیم ارتباط بین موزه و گردشگری را برقرار کنیم.
دیپلماسی گردشگری یکی از ابزارهای مهم برای مقابله با جریان ایران‌هراسی است. باید در نمایشگاه‌های بین‌المللی حضوری فعال داشته باشیم و از ظرفیت بخش خصوصی برای معرفی ایران بهره بگیریم.
چشم‌هایتان را ببندید و به صدای خنده کودکتان فکر کنید. آیا این صدا در پس‌زمینه موسیقی یک بازی کامپیوتری گم شده است یا در هیاهوی یک کشف واقعی و هیجان‌انگیز؟
رضا صالحی‌امیری، وزیر میراث فرهنگی، گفت: «آمارهای کمی نشان می‌دهد نیمی از ظرفیت گردشگری ایران در اختیار زنان است. بین ۳۰ تا ۴۰درصد از سمت‌های مدیریتی هتل‌ها و حدود ۶۰درصد مدیریت بوم‌گردی‌ها بر عهده زنان است. همچنین ۳۰درصد از راهنمایان گردشگری و نیمی از دفاتر خدمات مسافرتی کشور توسط زنان اداره می‌شود. این آمارها نشان می‌دهد که زنان نه در حاشیه، بلکه در متن جریان توسعه ملی ایستاده‌اند.»
انوشیروان محسنی بندپی، معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، گفت: مکانیسم ماشه واقعیتی انکارناپذیر است؛ فشارهای خارجی و مشکلات بانکی، کار را دشوارتر کرده اما گردشگری تعطیل‌بردار نیست. ما دیپلماسی گردشگری را دنبال می‌کنیم. تاکنون ۳۳ کشور متقاضی لغو روادید با ایران شده‌اند و مذاکرات برای برقراری پروازهای مستقیم نیز در حال انجام است.
واقعیت این است که گردشگری خارجی، به ویژه از بازارهای اروپایی و امریکایی، فراتر از مشوق‌های اقتصادی تحت تاثیر شرایط امنیتی و سیاسی است. تمرکز وزارتخانه روی گردشگری زیارتی پیامدش تک‌بعدی شدن تصویر ایران در بازارهای منطقه‌ای و جهانی خواهد بود. ایران فقط مقصدی مذهبی نیست.
ایران در افق سند چشم‌انداز ۲۰ ساله، تا سال ۱۴۰۴، مقرر بود به ۲۰ میلیون گردشگر خارجی و ۲۵ میلیارد دلار درآمد حاصل از آن دست یابد، اما حالا نه تنها نسبت به این سند عقب‌ماندگی قابل توجهی دارد که هدف‌گذاری آن دیگر محل مراجعه و مقایسه نیست و گویی، از دور خارج شده است.
در ایران، فقر نظری و ضعف تحلیل کارشناسی درباره مولفه‌های پایه صنعت گردشگری همچنان مشکل اصلی است. دولت‌ها درک و شناخت عمیقی از این صنعت نداشته‌اند و با وجود شعارهای تکراری، توسعه گردشگری هیچ‌گاه در اولویت برنامه‌ریزی کلان کشور قرار نگرفته است. نگاه‌های عامیانه ایدئولوژیک و رویکردهای غیرکارشناسی موجب تداوم «مورفولوژی عقب‌ماندگی» در منافع ملی شده و انزوای بین‌المللی را تشدید کرده است.
