ویدئویی از لحظه حمله هوایی اسرائیل به یک ساختمان مسکونی در شهر غزه و فرو ریختن آن منتشر شده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۴۳ مطلب
ویدئویی از لحظه حمله هوایی اسرائیل به یک ساختمان مسکونی در شهر غزه و فرو ریختن آن منتشر شده است.
فیلم سینمایی «صدای هند رجب»، دنیایی را به تصویر می‌کشد که کودکان در آن بدون دلیل کشته می‌شوند تا دیگران به قدرت برسند، در عین حال راهی برای نجات آن‌ها وجود ندارد.
تصاویری از لحظه تخریب مسجد التوحید توسط هواپیماهای اسرائیلی در مرکز شهر غزه منتشر شده است.
انجمن بین‌المللی پژوهشگران نسل‌کشی اعلام کرده اسرائیل در غزه مرتکب جنایت نسل‌کشی شده است. حملات بی‌امان، نابودی زیرساخت‌ها و سیاست «گرسنگی سازمان‌یافته» مشروعیت اخلاقی اسرائیل را فرو ریخته و حمایت غربی را متزلزل کرده است. تلفات انسانی، فشار اقتصادی و مخالفت افکار عمومی داخلی و جهانی، ارتش و جامعه اسرائیل را به پایان جنگ سوق داده است. همزمان، پروژه توسعه‌طلبانه «اسرائیل بزرگ» با اتکا به آمریکا پیش می‌رود، اما فرسایش داخلی و مقاومت منطقه‌ای آینده آن را مبهم ساخته است.
خبرگزاری رویترز با انتشار دو تصویر نوشت: موشکی در جریان حمله هوایی اسرائیل به سمت یک خانه در شهر غزه سقوط کرد. ارتش اسرائیل به فلسطینی‌های ساکن شهر غزه هشدار داده است که آخر هفته جاری به سمت جنوب منتقل شوند، زیرا نیروهایش در حال پیشروی به عمق بزرگ‌ترین منطقه شهری این نوار هستند. نیروهای اسرائیلی پس از آنکه نتانیاهو، دستور تصرف این شهر را صادر کرد هفته‌هاست که حملاتی علیه حومه‌های شهر شمالی غزه انجام می‌دهند.
دختربچه فلسطینی که تصویر نحیف و رنجورش پیش از خروج از غزه به نمادی از فاجعه انسانی بدل شد، اکنون در بیمارستانی در ایتالیا به تدریج به زندگی بازمی‌گردد.
در نوار غزه که همچنان زیر حملات اسرائیل قرار دارد و به‌دلیل بسته ماندن گذرگاه‌ها بحران غذایی ادامه دارد، یک مؤسسه خیریه در اردوگاه چادری آوارگان فلسطینی در منطقه «مواسی» واقع در خان‌یونس، اقدام به توزیع غذای گرم کرد.
در میانه ویرانی و آوارگی مردم نوار غزه، صحنه‌ای دلنشین از شادی کودکان به هنگام توزیع پشمک بر چهره‌هایشان نقش بست. این لحظه کوتاه اما شیرین، تصویری متفاوت از کودکی در دل بحران ترسیم کرد؛ جایی که طعم شیرینی ساده توانست برای دقایقی غم جنگ و آوارگی را از یادشان ببرد
«محله شجاعیه غزه برای ما چیزی بیش از چند ساختمان بود. این محله، جامعه ای از روابط نزدیک، تاریخ مشترک، و خاطرات را دربرمی گرفت. ما صبح زود از نانوایی های این محله نان داغ می گرفتیم، در گوشه مغازه‌ها با هم گپ می زدیم و در مسجد تاریخی "ابن عثمان" در ماه رمضان جمع می شدیم. این محل ها همان جاهایی بودند که کودکان در آن ها بازی می کردند و خانواده ها جشن می گرفتند و در شرایط سخت و راحت از یکدیگر حمایت می کردند.»
وقتی شما نمی توانی آب، نان، و دارو بخری، چطور می خواهی به زندگی ادامه دهی؟ تداوم این وضعیت می‌تواند آسیب های جدی تری را به مردم غزه وارد کند. باید پرسید وقتی دیگر چیزی برای رد و بدل کردن و مبادله کالا به کالا نباشد، چه باید کرد؟
