ترنج
-

در مورد

نویسنده

در فرارو بیشتر بخوانید

۲۲۵ مطلب

  • مراسم تشییع پیکر امیرعلی مصدق فردا در قطعه هنرمندان انجام می‌شود.

  • بارزترین تفکرات دوبونو به آموزشِ کودکان مربوط است. او می‌گوید «مدارس استعدادِ دوسوم از جامعه را تلف می‌کنند. دانشگاه‌ها هم یک‌سوم باقیمانده را می‌خشکانند».

  • قاسم جعفری نوشت: آقای علی عسکری، من یک فیلمسازم نه برانداز، کجا کار کنم و حرفم را بزنم؟ کجا از درد و غم مردم سرزمینم، از عشق و از دغدغه‌های جوانان وطنم بگویم؟ دیگر سریال‌ساز‌ها را با همین رفتار و سانسور‌ها به جایی رساندید که از تلویزیون فرارکنند و به شبکه خانگی پناه ببرند.

  • سیدعلی کرامتی مقدم از اعضای فعال و پرشور انجمن معلمان زبان و ادبیات فارسی خراسان و دانشگاه فرهنگیان بود و در بیشتر رویداد‌های مهم ادبی در این استان نقش داشت.

  • دولت‌آبادی گفت: من به خودم دروغ نمی‌گویم. نویسنده نباید به خودش دروغ بگوید. نویسنده نقاب ندارد و با قلب و عقلش زندگی می‌کند. سؤال من از کسانی که به من اعتراض داشتند این است که آیا من در طول عمرم و از ۱۰‌سالگی که کار می‌کنم جز برای مملکت کار کرده‌ام؟ جز برای زبان فارسی، مردم این مملکت و بیان آن‌ها کاری کرده و مقصدی داشته‌ام؟

  • فهم پدیده‌های نمایی تقریباً برای ما ناممکن است. عمدۀ تجارب ما در جهانی کمابیش خطی روی می‌دهد. اگر چیزی در حال شتاب گرفتن باشد، معمولاً تا حد امکان به شتاب خود ادامه خواهد داد. تغییر نمایی [مثل شیوع این ویروس]واقعاً چیز دیگری است. ما آمادگی‌اش را نداریم. کسب آگاهی در این زمینه زمان زیادی می‌برد.

  • هوشنگ مرادی کرمانی گفت: ذات این‌که سراغ آدم‌هایی با این موقعیت فرهنگی رفته‌اند، خوب است. باغچه‌بان آدم کمی نبود؛ خیلی کار کرد و خیلی سختی کشید. همه این افراد حاصل سختی، رنج، تلاش و کوشش هستند. آن‌ها بار فرهنگی جامعه را پیش برده‌اند. اگر نگوییم بیشتر از سربازی که جانش را در راه وطن گذاشته که مردم راحت باشند، به همان انداره قابل احترام هستند.

  • دختر احمدرضا احمدی، از بستری شدن این شاعر سرشناس و پیشکسوت کشورمان به دلیل نارسایی قلبی در بیمارستان خبر داد.

  • پرویز پرستویی با انتشار پستی در پی در گذشت لیلی کریمان نوشته است: سرکار خانم دکتر لیلی کریمان، رمان‌نویس و نویسنده کتاب بنده (ستاره بی‌نقاب) براثر مرگ مغزی دارفانی را وداع گفتند.

  • یکی از بارزترین ویژگی‌های شعری بختیار علی استفاده از اُبژه‌های موجود در طبیعت است. شعر او هم‌چون شعر شاعری کلاسیک و یا حتی رمانتیک در جهانی سرشار از زیبایی‌های طبیعی زیست می‌کند. پیوندی که میان این زیباشناسی و جهان‌بینی اجتماعی شاعر شکل گرفته است را می‌توان نقطه قوت شعر‌های او قلمداد کرد. به هر حال متن شعری بختیار علی، دارای زبانی غنی، فاخر و هم‌چون هنگامی که رمان می‌نویسد، پر از شگرد‌های رئالیسم جادویی است.