این سریال قرار است در ۳۰ قسمت ۸۰ دقیقه‌ای پخش شود. «سووشون» بر اساس داستان رمان به فیلمنامه تبدیل شده و تاکنون سازندگان سریال این مجموعه را در ۱۳۲ لوکیشن تصویربرداری کرده‌اند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۹ مطلب
این سریال قرار است در ۳۰ قسمت ۸۰ دقیقه‌ای پخش شود. «سووشون» بر اساس داستان رمان به فیلمنامه تبدیل شده و تاکنون سازندگان سریال این مجموعه را در ۱۳۲ لوکیشن تصویربرداری کرده‌اند.
نرگس آبیار در حال تولید تولید دو اثر است که هر دو از رمان های پرفروش ایرانی اقتباس شده و وجه مشترک آنها روایتی زنانه از داستان هاست. سریال «سووشون» از روی رمان سیمین دانشور و «بامداد خمار» اقتباسی از کتابی به همین نام به نویسندگی فتانه سیدجوادی است که در دهه ۷۰ بسیار محبوب و پرفروش بود.
محور اصلی سریال «سووشون» زری است. طبق تصاویر منتشر شده از سریال، بهنوش طباطبایی با لباس‌هایی که متناسب با حال‌وهوای زمان نگارش «سووشون» است ظاهر شده. زری در ابتدای داستان زنی تحصیل‌کرده است که سعی می‌کند فقط همسر و مادر خوبی باشد، اما رفته‌رفته وقتی در جریان فعالیت‌های همسرش قرار می‌گیرد از قالب همیشگی خارج می‌شود و روحیه‌ای جنگنده پیدا می‌کند.
دانشور در سووشون نشان می‌دهد که زری چگونه به مرور زمان به یک شخصیت مستقل و دادخواه تبدیل می‌شود. او در زمان تشییع جنازه همسرش در مقابل همه مردان می‌ایستد و از گفتن حقیقت ابایی ندارد
تفاوت اجرا‌های کتاب صوتی به خصوص کتاب‌هایی که مانند سووشون دارای گویندگان متعدد هستند و هرکس اجرای یک نقش را برعهده دارد، با نمایشنامه رادیویی در این است که در اجرا‌های نمایشنامه‌ای گویندگان معمولا با هم تعامل دارند و با توجه به اکت‌ها و لحن بازیگر مقابل به ایفای نقش خود می‌پردازد.
ساخت فیلم و سریال خانگی «سووشون» به کارگردانی نرگس آبیار، تا کنون در سه مکان تاریخی باغ عفیف‌آباد، ارگ کریم‌خان زند و خانه نصیرالملک در شهر شیراز انجام شده است.
سیمین دانشور یکی از مشهورترین زنان نویسنده ایرانی است که رمان معروف «سووشون» را نگاشته است؛ همچنین او همسر جلال آل احمد، نویسنده بزرگ ایرانی است.
همایون شجریان شامگاه امروز ۱۵ دی جدیدترین اثر خود را به نام «سووشون» منتشر کرد.
شاپور بهیان منتقد ادبی درباره رمان «سووشون» گفت: من فکر می‌کنم محور اصلی «سَووشون» بر گِرد رابطه تاریخ و اتوپیا می‌چرخد. منتها این رابطه از طریق ایدئولوژی برقرار می‌شود و این ایدئولوژی، مایه‌های زیبایی‌شناختی اثر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نمی‌گویم آنها را از بین می‌برد، ولی آنها را تا حدی تحت‌الشعاع قرار داده و کم‌رنگشان می‌کند. منظور من از «اتوپیا» تصورِ بهشت، تصور رهایی و آزادی و خنده و صلح و آرامش است.
