در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۴۴ مطلب
سیاست خارجی ترامپ با اصول واقع‌گرایی که بر همکاری طولانی‌مدت و حفظ اعتماد بین‌المللی تأکید می‌کند، مغایرت دارد. رویکرد او مبتنی بر حمایت‌گرایی اقتصادی و معامله‌گری کوتاه‌مدت، باعث تضعیف اتحاد‌های پایدار، ایجاد بی‌ثباتی اقتصادی جهانی و کاهش اعتماد به ایالات متحده شده است. این سیاست‌ها به‌جای ارتقای منافع ملی، موجب فراهم شدن فرصت‌هایی برای رقبا و آسیب به موقعیت جهانی آمریکا می‌شوند.
دولت دوم ترامپ در روز‌های ابتدایی سیاست‌های خود در قبال ایران را بازبینی می‌کند. ترامپ با تغییر تیم سیاست‌گذاری و برکناری برایان هوک، به دنبال هماهنگی بیشتر و اتخاذ رویکردی جامع‌تر در مدیریت چالش‌های ایران است. در حالی که مقاماتی نظیر مایکل والتز و مارکو روبیو بر فشار حداکثری تأکید دارند، برخی دیگر رویکرد ملایم‌تری پیشنهاد می‌کنند.
امور اعراب و اسرائیل، ایران و سیاست اقتصادی جهانی، سه گزینه‌ای هستند که دستور کار سیاست کلی آمریکا را در ماه‌های آینده شکل خواهند داد و هنوز برای نتیجه‌گیری در مورد اینکه دولت جدید در این جبهه به کجا می‌رود زود است. تعامل بین این سه موضوع، لحن و سطح روابط آمریکا با نزدیک‌ترین شرکای خود را شکل خواهد داد و چارچوبی برای آنچه برای برنامه خاورمیانه آمریکا در دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ ممکن و غیرممکن است، ایجاد خواهد کرد.
دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ با تمرکز بر سیاست‌های تهاجمی در عرصه بین‌المللی، حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل و چالش‌های اقتصادی داخلی آغاز شد. او با وعده پایان جنگ‌ها و بازسازی عظمت آمریکا، اما با رویکردهای تنش‌زا در خاورمیانه، اروپا و آسیا، پرسش‌هایی را درباره آینده صلح و ثبات جهانی ایجاد کرده است.
هیئت تحریر الشام خود را وابسته به ترکیه نمی‌داند. احمد الشرع تمایل دارد از منابع مختلف حمایت دریافت کند. عربستان سعودی در حال حاضر کمک‌های بشردوستانه به سوریه ارسال می‌کند و پیشنهاد کرده که تأمین‌کننده اصلی نفت سوریه شود. با توجه به توان مالی بیشتر عربستان نسبت به ترکیه، سعودی‌ها امیدوارند که در بازسازی سوریه نقش اصلی ایفا کنند. ترکیه قصد دارد ارتش جدید سوریه را آموزش دهد و تجهیز کند، اما یک مقام هیئت تحریرالشام اشاره کرده که یک کشور دیگر در منطقه پیشنهاد بهتری داده است
نتانیاهو قصد داشت توافق آتش‌بس غزه را به‌عنوان هدیه‌ای برای ترامپ پیش از تحلیف ارائه دهد، اما فشار‌های ترامپ باعث شد نتانیاهو توافقی شبیه به پیشنهاد‌های بایدن را بپذیرد. این اختلافات در سیاست‌های خاورمیانه‌ای، از جمله مسائل ایران و الحاق کرانه باختری، باعث تضعیف ائتلاف راست‌گرای اسرائیل و ایجاد سردرگمی میان نتانیاهو و جناح راست شد.
محمدجواد ظریف در اجلاس داووس خواستار مذاکرات جدید با ایالات متحده درباره برنامه هسته‌ای ایران شد و تأکید کرد که ایران هیچ تمایلی به ساخت سلاح هسته‌ای ندارد. وی به فشار‌های تحریمی آمریکا و تأثیر منفی آن بر اقشار آسیب‌پذیر اشاره کرد و بر لزوم گام‌های بیشتر در جهت آزادی‌های اجتماعی، به‌ویژه حقوق زنان، تأکید کرد. همچنین، ظریف از حمایت ایران از گروه‌های مقاومت در منطقه دفاع کرد.
توافق استراتژیک ایران و روسیه با اهداف اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک، تردید‌هایی درباره پایبندی روسیه ایجاد کرده است. هم‌زمان، سیاست فشار حداکثری ترامپ علیه ایران نتیجه‌ای معکوس داشت و به توسعه فعالیت‌های هسته‌ای ایران انجامید. اکنون پرسش اصلی این است که دولت ترامپ جنگ یا دیپلماسی را برای مواجهه با ایران انتخاب خواهد کرد.
روبیو با ارتباطات نزدیکش با «مایکل والتز» و حمایت ترامپ، به دنبال تعادل میان رویکردهای انزواگرایانه و سیاست‌های مشارکتی در سطح بین‌المللی است.
رئیس جمهور جدید آمریکا اعلام کرد که در حال بررسی سفر به خاورمیانه است اما زمان این سفر را اعلام نکرد.
