هیجانزده شدن بیش از اندازه برای بیرانوند و پیام؛ کدام درخشش؟
عملکرد پیام نیازمند و علیرضا بیرانوند بسیاری را سر ذوق آورده؛ اما هنوز جای نگرانی وجود دارد.
حساسترین تقابل مرحله یکشانزدهم نهایی جام حذفی بین تراکتور و پرسپولیس برگزار شد تا تبریزیها به لطف برتری در ضربات پنالتی، رقیب را از گردونه جام بیرون رانده و خودشان مسافر مرحله بعدی شوند. این بازی که از قبل هم مشخص بود هیجان وافری در دل دارد، جذابیتهای دوچندانی داشت؛ به ویژه آنکه حضور تماشاگران تبریزی هم رنگوبوی خاصی به آن بخشیده بود. ضربآهنگ به نسبت بالای این دیدار و تلاش برای مالکیت توپ و موقعیتسازی، جدال تراکتور با پرسپولیس را کمی از سطح پایین این روزهای فوتبال ایران بالاتر برده بود. هرچند که اتفاقات دراماتیک ضربات پنالتی هم به جذابیت بیشتر این سناریو دامن زد تا روز خاصی در فوتبال ایران ثبت شود.
همه تعریفها برای دروازهبانهای 2 تیم
تراکتور - پرسپولیس در شرایطی به مصاف یکدیگر رفته و مچاندازی کردند که بسیاری اعتقاد داشتند و دارند دروازهبانهای 2 تیم نقش اول این فیلم تماشایی بودهاند؛ پیام نیازمند در پرسپولیس و علیرضا بیرانوند در تراکتور که این روزها جدال سختی برای ایستادن درون دروازه تیم ملی دارند، تا ثانیههای آخر امید تیمشان برای رسیدن به مرحله بعدی را زنده نگه داشته بودند که این در تقابل پنهان، علیرضا بیرانوند در ضربات پنالتی بهتر ظاهر شد و با مهار 3 ضربه پنالتی رقیب، حکم صعود تیمش را امضا کرد. در آنسو اما پیام با چند واکنش در اوایل مسابقه و سپس مهار 2 ضربه پنالتی، چشم پرسپولیسیها را گرفت و آنها را وادار به تعریف و تمجید کرد. ضمن اینکه بسیاری هم از حال خوش قلعهنویی گفتند که با داشتن 2 دروازهبان آماده، یکی از خوشحالترین مربیان ملی دنیا است.
درخشش؟ کدام درخشش؟
در اینکه پیام نیازمند و علیرضا بیرانوند این روزها یکی از آمادهترین دروازهبانهای لیگ برتر فوتبال ایران هستند، تردیدی نیست. اتفاقا همین عملکرد باعث شده تا آنها تبدیل به گزینههای اصلی دروازه تیم ملی شوند؛ با این حال، اگر قرار باشد اعتباری به آنها برای درخشیدن در خط دروازه داده شود، قطعا به این جدال اخیر نمیرسد. درست است بسیاری هیجانزده شده و با وسواس فراوان درباره عملکرد درخشان این دو نفر اظهار نظر میکنند؛ ولی واقعیت ورای چنین هیجانزدگی است!
اصل ماجرا به این برمیگردد که هر 2 دروازهبان مطرح تیمهای پرسپولیس و تراکتور روی گلهای دریافتی تیمشان مقصر اصلی بودند. پیام نیازمند عملکرد ضعیفی روی ضربه ارسالی مهدی ترابی داشت و نتوانست عملکرد مناسبی داشته باشد. از سوی دیگر، اشتباه علیرضا بیرانوند در ثانیههای پایانی، آنهم در روزی که توپ چندانی روی دروازهاش نیامده بود، باعث شد تا تراکتور برتری در 90 دقیقه را به راحتی از دست بدهد و به وقتهای اضافی و سپس پنالتی برود.
در ادامه هم حتی با وجود مهار چند پنالتی، باز بعید است کار درخشانی از این 2 سر زده باشد؛ دلیلش واضح است: آنها به نسبت پنالتیهایی که زده شده توپهای چندانی را دفع نکردند! مرور اتفاقات این بازی نشان میدهد از 11 ضربه پنالتی زده شده به سمت دروازه پرسپولیس و تراکتور، پیام نیازمند فقط 2 تا و علیرضا بیرانوند فقط 3 تا را مهار کردهاند. این مورد شاید از 5 پنالتی کارنامه قابل قبولی لحاظ شود؛ ولی واضح است اعتبار چندانی برای 11 ضربه پنالتی ندارد؛ به ویژه اینکه از پنالتی پنجم به بعد، ضربات سهم افرادی است که تخصص چندانی در زدن پنالتی هم نداشتهاند و انتظار عملکرد بهتری از این دروازهبانها میرفت.
به این ترتیب، واضح است با توجه به اشتباه فاحش هر 2 دروازهبان روی گلهای دریافتی و میانگین پایین مهار ضربه پنالتی، نباید زیاد باعث عملکرد آنها هیجانزده شد؛ هرچند که این مورد هم نباید به طور کامل عملکرد به نسبت خوب آنها در این فصل را زیر سوال ببرد. مورد مشخص اینکه از دروازهبانهای اصلی تیم ملی انتظار میرود در چنین دیدارهای حساسی، ضریب اشتباهات را به صفر برسانند که در این بازی چنین نبود.
