نقد فیلم «کابین شماره ۱۰»؛ فیلم تماشایی و جذاب با بازی «کایرا نایتلی»
فیلم «زنی در کابین شماره ۱۰» با نمایش فضایی سرشار از اضطراب و ترس‌های درونی مخاطب را با این سوال روبرو می‌کند که آیا باید حقیقت کشف شود یا پنهان کردن آن بهترین راه است.
فرارو- اخیرا فیلم سینمایی «زنی در کابین شماره 10» از نتفلیکس منتشر شده است.
به گزارش فرارو، این فیلم داستان زندگی زنی را روایت می‌کند که در فضایی از ترس و واقعیت گرفتار شده، اثری که جهانی متفاوت از آثار معمول ژانر روانشناختی را نمایش می‌دهد.
فیلم «زنی در کابین شماره 10» بر اساس رمانی به همین نام نوشته «روث وار» ساخته شده، رمانی که بعد از انتشار در مدت کوتاهی به یکی از پرفروش‌ترین رمان‌های نیویورک تایمز تبدیل شد.
ماجرا از جایی شروع می‌شود که یک خبرنگار حوزه سبک زندگی و مسافرت به نام «لو» همراه با خانواده و دوستان در حال گذراندن تعطیلات در یک کشتی تفریحی است، او در یکی از شب‌هایی که روی عرشه در حال استراحت کردن، متوجه می‌شود زنی از کابین شماره 10 به دریا پرت می‌شود. زمانی که «لو» موضوع را به خدمه کشتی می‌گوید، به او اطلاع می‌دهند که از ابتدای سفر کسی در این کابین نبوده است. بعد از چند ساعت او تصمیم می‌گیرد راز این اتفاق ترسناک را کشف کند.
فیلمی متفاوت در ژانر روانشناختی
فیلم از نظر داستانی شبیه به آثاری که شخصیت اصلی تلاش می‌کرد، راز جنایت مخوف را کشف کند و در برابر انکار حقیقت توسط دیگران مقابله کند، همان چیزی که مخاطب در کتاب‌های «آگاتا کریستی» خوانده است. داستان سریع و ساده پیش می‌رود، شبیه به خواندن یک رمان کوتاه. مخاطب خیلی زود با «لو» آشنا می‌شود، زنی که درگیر آسیب‌ها و تروماهای دوران نوجوانی و جوانی است. او در گذشته شاهد غرق شدن یک زن بود. ماجرایی که تاثیر عمیقی روی روان «لو» گذاشته است. همین موضوع تلخ زمینه ساز شک و تردیدهای بعدی او می‌شود. زمانی که دیگران صحبت‌های «لو» را باور نمی‌کند، فیلم جنبه روانشناختی به خود می‌گیرد. در واقع تماشاگر در حالی که به دنبال یافتن حقیقت است، درگیر این پرسش می‌شود که با توجه به پیش زمینه ذهنی «لو» آیا می‌توان به او اعتماد کرد؟
بازیگران هر کدام بهترین بازی را از خود ارائه می‌دهند، به خصوص «کایرا نایتلی» در نقش «لو» که توانسته فضای رازآلود داستان را تا انتها حفظ کند. همچنین «زنی در کابین شماره 10» به راحتی می‌توانست درگیر کلیشه‌های رایج تریلرهای روانشناختی شود، در حالی که با هوشمندی کارگردان از آن گریخته است. در حقیقت تمرکز فیلم نه بر ایجاد هیجان‌های اغراق شده، بلکه بر ساختن فضایی خفقان‌آور از استرس و اضطراب استوار است.
در لایه‌های پنهان فیلم تلنگری به افرادی می‌زند که برای حفظ آرامش و آسایش حاضرند حقیقت را پنهان کنند. همچنین با وجود تمام تاریکی‌ها و تلخی‌هایی که نشان می‌دهد باوری امیدوارانه دارد. باور به اینکه حقیقت هر چند دیر بالاخره آشکار می‌شود، امیدی که در شخصیت «لو» به درستی بازنمایی شده است. در نهایت «کابین شماره 10»، اثری که با روایت جذاب داستان و نمایش فضایی مرموز مخاطب را با خود همراه می‌کند.
