«علت مرگ؛ نامعلوم»؛ آینه‌ای از جامعه امروزی ایران در اسکار
فیلم سینمایی «علت مرگ؛ نامعلوم» داستان زندگی افرادی است که بر سر دوراهی اخلاقی قرار گرفته‌اند. جایی که شخصیت‌ها ناچار می‌شوند در لحظات سخت، شخصیت واقعی خود را نشان دهند.
فرارو- بعد از کش و قوس‌های فراوان فیلم سینمایی « علت مرگ؛ نامعلوم» به عنوان نماینده ایران در اسکار 2026 انتخاب شد.
به گزارش فرارو، این فیلم در ژانر درام- اجتماعی در سال 1400 ساخته شد، اما به دلایل نامعلوم تا اواخر زمستان 1403 در توقیف بود. «علت مرگ؛ نامعلوم» یکی از بهترین درام‌های سینمایی سال‌های اخیر است که با وجود برخی از ضعف‌ها یک داستان اجتماعی را روایت میکند.
این فیلم از برخی از زاویه‌ها شباهت زیادی به رمان «کوری» نوشته «ژوزه ساراموگو» دارد، در این کتاب خواننده با یک کوری دسته جمعی روبرو است که در ابتدا باعث ترحم می‌شود، با این حال در ادامه ترس و وحشت جایگزین حس دلسوزی می‌شود. این فضا دقیقا چیزی است که بیننده در «علت مرگ؛ نامعلوم» می‌بیند، عده‌ای که به خاطر مرگ مسافر ناراحتند، اما هر چه قصه جلوتر می‌رود، تصمیم‌های پیچیده و ترسناکی برای نجات خود می‌گیرند.
این فیلم داستان زندگی افرادی است که با یک ون از شهداد عازم کرمان می‌شوند، با این حال مرگ ناگهانی یکی از شخصیت‌ها مشکلات پیچیدهای را برای همه به وجود می‌آورد. فیلم با فضایی سنگین شروع می‌شود و نوید این را می‌دهد که مخاطب با داستانی تلخ و دلهره‌آور روبرو است.
تعارض درونی کاراکترها و سقوط اخلاقی
این فیلم را می‌توان در سه پرده تعریف کرد. پرده اول دوسوم ابتدایی اثر را شامل می‌شود که مخاطب با قصه و کاراکترها آشنا می‌شود و فضایی ترسیم می‌شود همه درگیر حل مشکل می‌شوند. مشکلی در ظاهر ساده که مسائل پیچیدهای را به وجود می‌آورد. پرده دوم فقط چند دقیقه از «علت مرگ؛ نامعلوم» را در برمی‌گیرد، جایی که داستان به نقطه اوج می‌رسد و اتفاقاتی می‌افتد که مخاطب بیشترین هیجان و استرس را تحمل میکند. در عین حال پرده سوم، دقایق پایانی فیلم را شامل می‌شود، اما ادامه داستان به گونه‌ای است که تماشاگر احساس میکند یکبار در نقطه اوج قصه به پایان رسیده است. در واقع به نظر می‌رسد سکانس‌های پایانی فیلم را می‌توان حذف کرد.
شخصیت پردازی و شباهت کاراکترها به انسان‌هایی که بیننده هر روز در جامعه مشاهده میکند، باعث شده تا مخاطب به راحتی با شخصیت‌ها ارتباط بگیرد و خود را جای آنها قرار دهد. در عین حال داستان این فضا را در اختیار تماشاگر قرار می‌دهد تا شخصیت‌ها را در تصمیم‌گیری‌های اخلاقی قضاوت کند. «علت مرگ؛ نامعلوم» از آن دست آثاری است که بنیانش بر روی فیلمنامه استوار است، در واقع قصه آنقدر جذاب است که سایر ایرادات را به راحتی می‌پوشاند و مخاطب تا انتها برای دانستن سرنوشت کاراکترها صبر میکند.
چیزی که در این فیلم برای بیننده جذاب است، تعارض درونی کاراکترهاست. در واقع هر شخصیت به مرور متوجه می‌شود که در واکنش به مرگ مسافر تبدیل به آدمی شده که هرگز فکرش را نمی‌کرد. در نهایت فیلم این پرسش را مطرح میکند که انسان‌ها تا کجا به دنبال رعایت اخلاقند. همچنین «علت مرگ؛ نامعلوم» نمونه کوچکی از جامعه است، آینه‌ای تمام نما از وضعیتی است که تماشاگر خود را در آن می‌بیند.
