ازبکستان؛ کابوس جدید فوتبال ایران

ایران برای پنجمین بازی متوالی از شکست دادن ازبکستان عاجز ماند
کمترین تاوان شکست برابر ازبکستان، همان از دست رفتن قهرمانی در کافا بود. این را میگوییم چون تبعات آن بیش از ناکامی در یک تورنمنت سطح پایین است و عملا ثابت شد فوتبال ایران حتی برابر رقبای درجه چندم قاره آسیا که سابقا به راحتی شکست میداد، به مشکل خورده. معضلی که قطعا در آینده گریبان مهمتری از فوتبال ملی میگیرد و بابت این موضوع باید ترسید.
حقیقتا میترسیـم!
ایران برای پنجمین بازی متوالی از شکست دادن ازبکستان عاجز ماند. البته ۴ مسابقه قبلی با تساوی به پایان رسیده بود اما همان چالش هم برای فوتبال کشورمان سابقه نداشت. تا اینکه شاگردان امیر قلعه نویی زحمتشان را تکمیل کردند. در یکی از یکطرفهترین دیدارهای تاریخ دو تیم که حدود ۳۰ شوت به سمت دروازهمان شلیک شد، نهایتا رقیب بعد از دست دادن پنالتی و ضربه به تیرک و خلق موقعیتهای متعدد، گل برتری را به ثمر رساند. اینکه تیم ملی از همان دقایق ابتدایی ۱۰ نفره شد، در مسیر بازی تاثیرگذار بود اما این اتفاق خارج از عادتی نیست که از تیم امیر سراغ نداشته باشیم!
در ۳۳ بازی اخیر تیم ملی تحت هدایت کادرفنی فعلی، ۷ مرتبه بازیکنان خودی از زمین اخراج شدند. این در حالی است که پیش از این در حدود ۱۲ سال (از سال ۱۳۹۰) و ۱۳۷ مسابقه، تنها ۴ بازیکن تیم ملی اخراج شدند و ایران در کل تاریخ خود هم ۴۳ بار این اتفاق را تجربه کرده بود. پس نمایش افتضاح برابر ازبکستان را نمیتوان با این عذربدتر از گناه توجیه کرد. اگر هم بنا به عدم حضور چند لژیونر باشد که رقیب، غایبان به مراتب سرشناستری هم داشت.
مساله اما فقط نقاط ضعف گسترده تیم فعلی نیست بلکه نتیجه فوق نشان داد فوتبال ایران با سرعت، سراشیبی سقوط را طی میکند. هنوز یک سال از فخرفروشی کودکانه کاپیتان تیم ملی به ازبکها نگذشته که گفته بود آنها سطح پایینی دارند و هیچکدام در لیگهای معتبر اروپایی بازی نکردهاند. الان خود جهانبخش ماههاست تیم ندارد و بهترین پیشنهادش از امارات است اما در همین بازه زمانی خوسانوف راهی منچسترسیتی شد و الدر شامورادوف هم به صورت قرضی از رم به سوپرلیگ ترکیه رفته است.
فیض اللهیف با تنها ۲۱ سال سن، با حضور در زسکامسکو مورد توجه چند باشگاه مطرح قرار گرفته و بالاتر از آشورماتوف و ماشاریپوف که در استقلال هستند، اوستون اورونوف ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر کشورمان است؛ حتی بیشتر از منیر الحدادی ستاره سابق بارسونا. کره و ژاپن که هیچ؛ برای همین ترس این را داریم که با تفاسیر فوق در آینده توان رقابت با ازبکستان را هم نداشته باشیم. حالا کاپیتانهایمان برای رقیب کریهای سخیف بخوانند و قربان صدقه مربیان خودی بروند!