مذاکره با ۲ ستاره خارجی؟ پرسپولیسی‌ها باور نمی‌کنند!

​قرارگرفتن سرخابی‌های پایتخت تحت مالکیت نهادهای برخوردار خصوصی، در فصل اول، ابتدا به بهبود نظم پرداخت دو باشگاه منجر شد، اما با شکل گرفتن هیئت مدیره‌ها و جا افتادن مالک‌های تازه در دو باشگاه، از پنجره تابستانی لیگ بیست‌وپنجم، پرسپولیس و استقلال تنه به تنه سپاهان و تراکتور، این بار با قدرت مالی بالاتری دست به جیب شدند.

در این بین پرسپولیس پس از شروع چشم‌گیر در پایان لیگ گذشته، خیلی زود هوادارانش را به یک نقل‌و‌انتقالات استاندارد خوشبین کرد.

با وجود این، تحولات منطقه موجب شد خوشحالی هواداران پرسپولیس دیری نپاید و با جدایی کارتال، برنامه اولیه باشگاه برای تقویت و البته جوان‌سازی اسکواد تیم، دست‌خوش تغییر شد.

همزمان، ورود غیرمنتظره، پرسروصدا و البته پرقدرت استقلال به بازار درپی حضور ساپینتو روی نیمکت سرمربیگری این تیم، مدیران پرسپولیس را تحت فشار قرار داد.

جایی که درویش، مدیرعامل سرخپوشان، که در زمان حضور کامل تیمش در اردوی ترکیه، به انتقادات آبی‌ها از عملکرد همتایانش در استقلال کنایه می‌زد و می‌گفت "نکند قرار است برای استقلال هم ما بازیکن بگیریم؟"، آماج انتقادات پرسپولیسی‌ها شد.

مدیری که پس از چند فصل پافشاری بر روی اصول خود در ایجاد محدودیت مالی برای عقد قرارداد با بازیکنان، سرانجام تحت تاثیر فشار هواداران و البته رعایت‌نکردن این موضوع از سوی سایر باشگاه‌ها، چک‌های بانک شهر را با دل قرص‌تری خرج کرد.

درویش تا پیش از حضور هاشمیان، برای سه پست ملزم به جذب بازیکن شاخص بود؛ مدافع راست، مدافع میانی و مهاجم.

جذب سرژ اوریه، مدافع نامدار ساحل عاجی، یکی از این سه پست را بیمه کرد اما بلافاصله خبر بی‌اعتمادی هاشمیان به توانایی میلاد محمدی در پست دفاع چپ، دوباره نیازهای پرسپولیس را به سه بازیکن رساند.

هرچند عملکرد ابرقویی در بازی برابر سپاهان، تمرکز سرخ‌ها از این پست را دور کرد اما پرسپولیس به‌خصوص پس از جذب بازیکنان شاخص از سوی استقلال، بیش از پیش به جذب ستاره در دو پست باقی‌مانده، نیاز پیدا کرد.

نیازی که بلافاصله از سوی ایجنت‌ها شناسایی شد و سه ستاره شاخص سال‌های نه‌چندان دور فوتبال اروپا که هر یک در تیم‌های ملی کشورشان هم بازیکنان فیکس و تاثیرگذاری بودند، به پرسپولیس پیشنهاد داده شده‌اند.

ماریو بالوتلی، ستاره پیشین اینتر، میلان، لیورپول، منچسترسیتی و تیم ملی ایتالیا یکی از این بازیکنان بود که بی‌تردید در صورت حضور در لیگ ایران، پرآوازه‌ترین خرید تاریخ لیگ برتر لقب می‌گرفت اما همفکری مدیران پرسپولیس و وحید هاشمیان، به جذب این بازیکن ۳۵ ساله منجر نشد.

دله آلی، ستاره پیشین تاتنهام و سه‌شیرها که روزگاری با سون و کین، مثلث کشنده‌ای را زیر نظر پوچتینو ساخته بودند، دومین ستاره نامداری بود که حضورش در فوتبال ایران ممکن شد اما سرانجام پای بازیکن پیشین اورتون که در کومو هم نتوانست دوران اوج فوتبالش را تکرار کند، به تهران باز نشد.

بنجامین مندی، یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای فوتبال فرانسه که در حضور انبوهی از بازیکن شاخص، انتخاب اول گواردیولا و دشان برای دفاع چپ منچسترسیتی و تیم ملی فرانسه بود، سومین ستاره معرفی‌شده به سرخ‌پوشان بود.

بازیکنی که 4-3 ماه قبل هم نامش از سوی واسطه‌ها روی میز مدیران پرسپولیس قرار گرفت، اما قیمت بالای قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸، مانع از جذب او شد.

در این بین همچنان پرونده خرید مندی بسته نشده، اما نزدیک شدن به آغاز مسابقات و قرار گرفتن دوباره فوتبال باشگاهی در کانون توجه هواداران، مدیران پرسپولیس را زیر فشار تازه قرار می‌دهد.

جایی که حالا سایه خرید جنپو و آسانی از سوی رقیب بر سر مدیران پرسپولیس، با جذب منیر الحدادی، ستاره پیشین بارسلونا، بلندتر شده و هوادارانی که همین چند ماه قبل به بانک شهر برای نپذیرفتن استعفای درویش فشار آوردند، ممکن است دوباره برای اخراج او، فریاد بزنند.

صرف‌نظر از تاثیر گرفتن یا نگرفتن مالکان از فضای هواداری، آنچه مشخص است، پرسپولیس دست‌کم برای رقابت پایاپای در کورس قهرمانی، نیازمند یک دفاع چپ تخصصی (با فرض پافشاری هاشمیان به بازی ندادن به محمدی) است که بازیکنی در سطح این رقابت، در مارکت ایران نیست و چاره‌ای جز خرید خارجی پیش روی مدیران باشگاه نیست.

از سوی دیگر، جدایی سردار دورسون، علیپور را بدون مکمل و البته جانشین کرده و یک مهاجم خارجی باکیفیت، می‌تواند برای قرار گرفتن پرسپولیس در جمع مدعیان قهرمانی جای حرف و حدیث باقی نگذارد؛ حرف و حدیثی که بساط آن با برد خارج از خانه پرسپولیس برابر سپاهان هم جمع نشده و پر واضح است؛ به‌خصوص بعد از چراغ سبز مدیرعامل بانک شهر برای خرید ستاره‌های میلیون دلاری، تا زمان رونمایی از دو خرید تازه در تلویزیون باشگاه پرسپولیس، هواداران این تیم از تک و تا نمی‌ایستند.