فیلم سینمایی «آمریکانا» (Americana)؛ تجربه‌ای نو در ژانر وسترن اما ناقص
فیلم «آمریکانا» به دنبال نمایش تلاش‌های بومیان برای حفظ آداب و رسوم است، با این حال در نشان دادن مفاهیم دچار ضعف و ایراد است. به همین دلیل ممکن است مخاطب از تماشای فیلم لذت نبرد.
فرارو- فیلم سینمایی «آمریکانا» اولین بار در سال 2023 به صورت محدود اکران شد، اما اخیرا نمایش عمومی آن در سینماهای جهان آغاز شده است.
به گزارش فرارو، ژانر «وسترن»، یکی از معدود سبک‌های سینمایی است که با مفهوم فیلم «آمریکانا» رابطه‌ای نزدیک دارد. این ژانر در تاریخ سینمای آمریکا ریشه عمیقی دارد و پر از نقاط درخشان است؛ اما مشکلات و کاستی‌هایی نیز دارد. در این سبک برای هر ایده انقلابی یک کلیشه نژاد پرستانه وجود دارد. این ژانر دقیقا همان چیزی است که مخاطب در «آمریکانا» می‌بیند. فیلمی که مانند آثار اولیه «تارانتینو» نوشته شده در حالی که کارگردانی هیچ شباهتی به آن ندارد.
ماجراهای یک پیراهن خاص
داستان در شهری کوچک در «داکوتا» و حول یک پیراهن باستانی می‌چرخد. این پیراهن میان بومیان ارزش بالایی دارد، آنها معتقدند که هرکس این لباس را بپوشد از گلوله سفید پوستان در امان است. ماجرا از جایی آغاز می‌شود که یک دلال عتیقه به نام «لی دین» با بازی «سیمون رکس» متوجه ارزش مالی این پیراهن می‌شود و دزد خرده‌پایی به نام «دیلون» را استخدام می‌کند تا پیراهن را از دست صاحب ثروتمند آن «پندلتون» بدزدد.
در ادامه مشخص می‌شود افراد دیگری نیز به دلایل مختلف به این پیراهن رازآلود علاقه‌مند هستند. یکی از آنها «مندی» با بازی «هالزی» است که به دست آوردن پیراهن را راهی برای زندگی بهتر می‌بیند. دیگری «پنی جو» با بازی «سیدنی سویینی» است که رویای تبدیل شدن به یک ستاره موسیقی را دارد. در این میان «گوست آی» رهبر بومیان منطقه نیز وارد ماجرا می‌شود. او مصمم است به هر قیمتی پیراهن را پس بگیرد.
نگاهی به فیلم «آمریکانا»
«آمریکانا» در پنج فصل جداگانه روایت می‌شود، اما مدام میان شخصیت‌ها و دردسرهایی که هر کدام با آن مواجه‌اند جا به جا می‌شود تا اینکه تمام خطوط داستانی در یک سکانسی از حمام خون در انتها به هم می‌رسند. این فیلم ایده جذابی و دیالوگ‌های خنده داری دارد که مخاطب از تماشای آن لذت می‌برد. با این حال برخی از پیچ‌و‌خم‌های متعدد داستان غیر ضروری و مصنوعی به نظر می‌رسد، به خصوص زمانی که کاراکتر «مندی» درباره گذشته تاریک خود صحبت می‌کند. فیلم از حضور بازیگران نسبتا قدرتمندی بهره برده است و هر جا صحنه‌ای خوب درآمده است به واسطه بازی آنها بوده است.
همان‌طور که از نام فیلم مشخص است، «آمریکانا» ستون‌های بنیادی این کشور مانند قدرت سفیدپوستان را زیر سوال می‌برد. این فیلم با برجسته کردن دیدگاه‌های بومیان آمریکا نسبت به برخی از مسائل باورهای سنتی ژانر «وسترن» را وارونه نمایش می‌دهد. در عین حال، همزمان با نشان دادن تیراندازی‌های مکرر و تعداد زیاد قربانیان وفاداری خود به این ژانر را به تصویر می‌کشد. در نهایت، «آمریکانا» تلاش می‌کند دشواری و سختی‌های زندگی بومیان در سرزمینی که از آنها گرفته شده است را نمایش دهد. هرچند فیلم در بیان افکار و پیام‌های خود دچار مشکل می‌شود، اما از نظر بصری تجربه‌ای جذاب و متفاوت ارائه می‌دهد.
