فیلم سینمایی «عروسی مادرم» (My Mothers Wedding)؛ ترکیبی از طنز و درام خانوادگی

فرارو-  اخیرا فیلم سینمایی «عروسی مادرم» در سینماهای جهان اکران شده است. فیلمی درباره خانواده ای است که برای سومین مراسم مادرشان دور هم جمع شده اند.

 به گزارش فرارو،  گردهمایی خانواده‌ای که اعضایش با یکدیگر دچار اختلاف هستند، به مناسبت یک رویداد خاص، مدت‌هاست به عنوان بستری مناسب برای خلق یک درام پرتنش به کار می‌رود. در واقع این موضوع بهانه‌ خوبی برای ساخت اثری است که کارگردان به دنبال نمایش تنش‌های خانوادگی است.  این فیلم با تمام ایرادات در روایت قصه به نظر می‌رسد، اثری جذاب درباره رابطه خانوادگی است.

انسان‌ هر اندازه که با خواهر و برادرهایش نقاط مشترکی دارند به همان میزان با آن‌ها متفاوت است. چون افراد با روحیات گوناگون رشد می‌کردند و هر یک تجربیات متفاوتی را به دست می‌آورند. در «عروسی مادرم» سه خواهر حامی یکدیگرند. با این حال تنها یکی از آنها توانسته مدت طولانی حضور پدر را حس کند.

خواهر وسطی ناپدری را به عنوان پدرش می‌شناسد و سومین دختر که با آنها ناتنی است در زمان مرگ پدرش خیلی کوچک بوده است.

«عروسی مادرم»، مانند نامش یک داستان ساده است، سه خواهر با نام‌های «کاترین»، «ویکتوریا» و «جورجینا» برای تعطیلات آخر هفته کنار هم جمع می‌شوند تا شاهد مراسم ازدواج مادرشان، «دیانا» باشند. با این حال آنچه قرار بود یک جشن شاد باشد به مراسمی تلخ تبدیل می‌شود.  چرا که هر یک از دختران مجبور می‌شوند با گذشته دردناکی که داشتند، رو به‌رو شوند.

دورهمی خانوادگی با داستانی جذاب، اما پرتنش

«عروسی مادرم»، حسی شبیه به یک مهمانی شلوغ را دارد که در آن شما فرصت آشنایی با کسی را پیدا نمی‌کنید. همچنین در همان لحظه که شروع به حرف زدن با کسی می‌کنید، درگیر ماجراهای زندگی‌اش می‌شوید. یک لحظه درگیر ماجراهای «کاترین» با شریک زندگی‌اش و لحظه‌ای بعد باید روی نامزد «دیانا» تمرکز کنید.

با اضافه شدن خرده روایت‌ها درباره روابط عاطفی هر یک از کاراکترها، داستان از انسجام روایی خارج شده و به اثری چند تکه تبدیل می‌شود. زمانی که کاراکترها در حال روایت سرنوشت خود هستند، قصه به سمت «جورجینا» متمایل می‌شود وقت زیادی از فیلم را به خود اختصاص می‌دهد. این در حالی است که «عروسی مادرم» زمانی که می‌خواهد به قصه «کاترین» و «جورجینا» بپردازد، تبدیل به اثری ضعیف می‌شود.

ترکیب «جوهانسون»، «میلر» و «پیجام» در کنار یکدیگر ترکیب درخشانی است و زمانی که فیلم به روابط آن‌ها با یکدیگر تمرکز می‌کند، اثری جذاب و دلنشین می‌شود. روی کاغذ، عروسی مادرم به نظر می‌رسد بستری ایده‌آل برای نشان دادن استعداد هنری یک کارگردان یعنی «توماس اسکات» باشد. در واقع این کارگردان به خوبی توانایی و قدرت خود را در هدایت بازیگران نشان دارد. همچنین «اسکارلت جوهانسون» تمام توان خود را صرف به تصویر کشیدن زنی می‌کند که در میان گذشته و آینده سرگردان مانده است. با این حال، داستان منسجم روایت نمی‌شود. وقتی موضوعاتی چون والدگری، روابط عاشقانه و خاطرات  وارد قصه می‌‌شود مخاطب احساس می‌کند داستان جان گرفته است، با این حال خیلی سریع به گره گشایی می پردازد و داستان را تمام می‌کند.

با همه ایرادات، «عروسی مادرم» روایت جذاب و دلنشین  از روابط میان خواهرها دارد. همچنین تنش‌های میان آن‌ها واقعی به نظر می‌رسد. در نهایت این فیلم در خلق لحظات کمدی موفق بوده است اما زمانی که به دنبال نمایش واقعی قصه است نتوانسته عملکرد خوبی داشته باشد.