ارسال بمب هسته‌ای از آمریکا به انگلیس
آیا غرب خود را برای تقابل هسته‌ای آماده می‌کند؟
انتشار خبری در خصوص ارسال تسلیحات هسته‌ای از آمریکا به انگلیس بار دیگر پرسش‌ها را در زمینه سیاست دوگانه غرب در زمینه تملک سلاح هسته‌ای برانگیخت.
فرارو- محمد حسن خلیلی؛ به تازگی رسانه‌های بریتانیایی خبری در خصوص ارسال سلاح‌های هسته‌ای از آمریکا به انگلیس منتشر کردند که بار دیگر سؤال‌ها و پرسش‌ها را در خصوص سیاست یک بام و دو هوای غرب در خصوص برنامه هسته‌ای ایران برانگیخت.
به گزارش فرارو، روز گذشته رسانه‌های بریتانیایی از جمله دیلی میرور خبری منتشر کردند، مبنی بر اینکه «با پدیدار شدن ضرب الاجل پوتین، ترامپ تسلیحات هسته‌ای به بریتانیا می‌فرستد». در خبر دیلی میرور آمده بود: برای نخستین بار در طول بیش از یک دهه گذشته، آمریکا تسلیحات هسته‌ای را در خاک بریتانیا مستقر کرده است؛ این در حالی است که دونالد ترامپ اولتیماتوم ۵۰ روزه خود را به ولادیمیر پوتین برای توقف جنگ در اوکراین را شدت بخشیده است.
انتقال بمب‌های هسته‌ای به آمریکا
در گزارش دیلی میرور آمده بود: «چندین بمب گرانشی گرما هسته‌ای از نوع B۶۱-۱۲ به «فرودگاه نیروی هوایی سلطنتی لیکن‌هیث» در شهرستان «سافک» (Suffolk) در انگلستان فرستاده شده است که به نظر می‌رسد یک انبار تأسیساتی تازه ساز در آن هست. » طبق این گزارش این اقدام با وجود اعتراض‌هایی است که علیه این تصمیم برای ذخیره این نوع سلاح‌ها گرفته شده است.
مشخصات بمب هسته‌ای که آمریکا به انگلیس داد
بمب B۶۱-۱۲ از نوع سلاح‌های سقوط آزاد است که از یک هواپیما به پایین انداخته می‌شود. این بمب وزنی به میزان ۳۲۰ کیلوگرم داشته و قدرت انفجاری به میزان دوبرابر بمب «مرد چاق» که آمریکا بر روی شهر ناگاساکی در طول جنگ جهانی دوم انداخت، دارد.
«مرد چاق» یا «فت من» (Fat Man) نام بمب هسته‌ای است که آمریکا در تاریخ ۹ اوت ۱۹۴۵ بر فراز شهر ناگاساکی ژاپن انداخت.
تصویری از بمب «مرد چاق» که آمریکا روی ناگاساکی ژاپن انداخت
حرکت اروپا به سمت سلاح هسته‌ای
طبق این گزارش، گمان می‌رود که تسلیحاتی که آمریکا به انگلیس داده است، از «مرکز تسلیحات هسته‌ای نیروی هوایی آمریکا» در پایگاه هوایی کرتلند (Kirtland Air Force Base) در ایالت نیومکزیکوی آمریکا به بریتانیا فرستاده شده است؛ مسأله‌ای که نشانگر بازگشت بازدارندگی هسته‌ای آمریکا به خاک بریتانیا برای نخستین بار از سال ۲۰۰۸ است.
نشریه دیلی اکسپرس انگلیس با انتشار خبر انتقال این تسلیحات هسته‌ای از آمریکا به بریتانیا نوشت: «خروج حدود ۱۱۰ کلاهک هسته‌ای در سال ۲۰۰۸، نشانگر پایان ۵۴ساله حضور تسلیحات هسته‌ای آمریکا دربریتانیا بود که قدمت آن به دوران جنگ سرد باز می‌گشت؛ زمانی که قدرتهای جهانی، زرادخانه هسته‌ای خود را در سراسر اروپا کاهش می‌دادند.» اما جنگ اوکراین و روسیه از یکسو و ارسال تسلیحات هسته‌ای به خاک اروپا از سوی دیگر حاکی از حرکت کشورهای غربی به سوی تسلیحات هسته‌ای است.
در همین ارتباط، پابگاه خبری پولیتیکو، گزارشی را از «مجله پولیتیکو» منتشر کرد که حاکی از آمادگی سران غربی در اتاق‌های فکرشان برای رویارویی هسته‌ای است.
در این گزارش که به تاریخ چهارم ژوئیه ۲۰۲۴ (۱۴ تیر ۱۴۰۳) با عنوان «اروپا در سکوت در حال بحث در زمینه یک آینده هسته‌ای بدون آمریکاست» آمده: آمریکا برای بیش از ۷۰ سال با چتر هسته‌ای خود از اروپا حفاظت کرده است؛ اما در دوره ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ، این قاره در سکوت در حال بحث در زمینه یک آینده هسته‌ای متفاوت است. »
در این گزارش همچنین آمده است: در قلعه‌ای در نزدیکی استکهلم (پایتخت سوئد) و بر روی سکویی با پرده‌های آبی که آینه‌های طلایی و لوسترهای درخشان را پنهان می‌کرد، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، سر صحبت در خصوص مسأله‌ای را باز کرد که اروپا نه برای سالها، بلکه برای دهه‌ها از طرح آن خودداری می‌کرد. »
طبق این گزارش، مکرون این زمان و مکان را به دقت انتخاب کرده بود؛ او [به هنگام انجام این صحبت] در حال بازدید از سوئد بود؛ یکی از کشورهایی که سالهای طولانی است که موضعی بی‌طرفانه دارد؛ اما در سال ۲۰۲۲ در پاسخ به تهاجم همه‌جانبه روسیه به اوکراین تصمیم گرفت تا به ناتو بپیوندد.
مکرون در این سخنان گفت: در طول جنگ جهانی تمامی پیمانها از سوی آمریکا و اتحادیه جماهیر شوری سابق گرفته می‌شد. تمامی چیزهایی که سرزمین‌های ما را پوشش می‌داد، از سوی این مردان بزرگ تصمیم گرفته شد؛ نه خود اروپایی‌ها. »
مکرون سپس در حالی که به اطراف نگاه می‌کرد تا ببیند آیا حضار منظور وی را متوجه شده‌اند گفت: در حوزه کنترل تسلیحاتی، استقرار نیروها و معماری امنیتی اروپا و این مسأله بایستی تغییر کند؛ ما بایستی خودمان طرفی باشیم که تصمیم می‌گیرد. »
به نوشته پولیتیکو، در حالی که اتاق افسران ساکت بود و مکرون اسمی از «هسته‌ای» نبرده بود، یک افسر سوئدی بلند شد و پرسید: اگر فرانسه به عنوان تنها کشور عضو اتحادیه اروپا که قدرت هسته‌ای مستقل دارد، مسئولیتی ویژه برای حفاظت از امنیت شمالی‌ترین منطقه این قاره، یعنی گذرگاه دریایی قطب شمال را دارد، آیا فرانسه آماده است در صورتی که کشورهای حوزه اسکاندیناوی از سمت شمال، یعنی احتمالا از جانب پایگاه‌های روسیه در قطب شمال مورد تهدید واقع شوند، از تسلیحات هسته‌ای خود استفاده کند؟
مکرون در جواب این افسر سوئدی بدون هیچ تردیدی گفت: «قطعا بله؛ بخشی از منافع حیاتی ما بُعد اروپایی دارد و مسئولیتی ویژه به ما می‌دهد.»
اکنون با این اخبار، آنچه ذهن‌ها را به خود مشغول می‌کند این است که کشورهای غربی در زمانی که نه تنها تسلیحات هسته‌ای قدیمی خود را از بین‌نبرده‌اند، بلکه آشکارا در حال تسلیح دوباره خود به سلاح‌های هسته‌ای هستند و حتی بی‌پروا از استفاده آن در صورت لزوم سخن می‌گویند، با چه توجیهی برنامه هسته‌ای ایران را که صرفا ماهیت صلح‌آمیز دارد و به اذعان کارشناسان فاصله زیادی تا ساخت بمب هسته‌ای دارد را خطرناک قلمداد می‌کنند و اگر ماهیت تسلیحات هسته‌ای برای بشریت خطرناک است که چنین نیز هست، چرا گامی منسجم در جهت خلع تسلیحات هسته‌ای بر نمی‌دارند؟
