ریشه عمیق خشونت نژادپرستانه در لیبی نوپا

فرارو- با وجود آنکه رهبران مخالفان قذافی از مبارزان لیبیایی خواسته اند که دست به انتقام گیری از «برادران لیبیایی» نزنند، بسیاری از مخالفان خشم خود را متوجه مهاجران از کشورهای جنوب صحرای آفریقا کرده و صدها تن از آنها را به عنوان مزدوران سرهنگ معمر قذافی و بدون هیچ مدرکی مگر رنگ پوست شان زندانی می کنند.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از نیویورک تایمز، به گفته بسیاری از شاهدان در روزهای نخست انقلاب، زمانی که قذافی برای نخستین بار کنترل طرابلس را از دست داد، واحدهای آموزش دیده ای از مبارزان تیره پوست که ظاهراً از دیگر کشورهای آفریقایی بودند، برای کمک به نیروها به منظور تسلیم کردن دوباره شهر به طرابلس آمدند.

با این حال در کشوری با تاریخی طولانی از خشونت نژادپرستانه، این امر که مزدوران آفریقایی به صفوف وفاداران نفوذ کرده اند در میان حامیان مخالفان دولت نهادیه شده و از زمان سرنگون شدن سرهنگ قذافی، دستگیری و به دام انداختن مردمی که مظنون به مزدوری هستند به یکی از فعالیت های اصلی تبدیل شده است.

فعالان حقوق بشر می گویند، قربانی شدن سیاه پوستان توسط مخالفان در طرابلس دنباله اقداماتی است که در نهایت شامل زجرکش کردن هایی می شود که پس از به دست گرفتن شهر بنغازی توسط مخالفان بیش از شش ماه انجام می شد. خبرهای اخیر در مورد آفریقایی ها در زمان بسیار حساسی در حال انتشار است، درست زمانی که دولت موقت جدید در تلاش برای کسب اعتبار است.

رفتار این دولت با بازداشتی ها به عنوان آزمونی محوری هم در زمینه پایبندی دولت موقت به قوانین و هم سنجش توانایی آن در نظارت بر هزاران تن از مبارزان و مخالفانی که به درستی سازمان دهی نشده اند، نمود یافته است. این در حالی است که امید می رود این دولت بتواند با جلب نظر هزاران کارمند و کارگر خارجی، از کمک آنها برای بازسازی لیبی بهره جوید.

بسیاری از ساکنان طرابلس به همراه برخی رهبران محلی مخالفان، از لفظ «مزدور» و «مبارز خارجی» برای اشاره به تمام افراد طبقه گسترده کارگران مهاجر آفریقایی استفاده می کنند. زندان های موقت مخالفان در سراسر این شهر با این استدلال که اسیرکنندگان آنها با دلایلی بیش از یک سوءظن اقدام به دستگیری می کنند، مهاجران آفریقایی را به مدت دو هفته در اتاق هایی با بوی زننده و سوزان نگه می دارند.

تعداد این مهاجران از زندانیان لیبیایی بسیار بیشتر است، زیرا مخالفان می گویند بسیاری از طرفداران قذافی را با شرط تحویل دادن اسلحه هایشان آزاد کرده اند. در آشیانه بتونی نیمه روشن در یکی از محله های لیبی، حدود 300 اسیر تیره پوست نگه داری می شوند که به گفته برخی، بیش از 16 سال سن ندارند.

عبدو شافی حسن 34 ساله به عنوان یکی از فرمانده های مخالفان می گوید در زندان پرجمعیتی در محله تاجورا، تنها 10 تا 12 لیبیایی اسیر هستند اما صدها تن از آفریقایی ها در اتاق های بد بو زندانی شده اند.

در حالی که اسرای لیبیایی نزدیک غروب و پس از دعا در محوطه، بر روی تشک های خود غلت می زنند، در فاصله ای نه چندان دور، آفریقایی ها روی زمین بتونی در تاریکی، دراز کشیده اند. بسیاری از این افراد حتی نمی دانند چرا در چنین مخمصه ای گرفتار شده اند.

گفته می شود اکثر این زندانیان، مهاجرانی هستند که به عنوان کارگر در مزارع فعالیت داشته اند. یکی از مالکان زمین در لیبی می گوید کارگر سودانی وی را دستگیر کرد اند و انتظار می رود پس از انجام تحقیقات و مشخص شدن این نکته که او و دیگر زندانیان سیاه پوست مزدور نیستند، آزاد خواهد شد.