«اقدام ۲۰۹ نماینده در امضای طومار و درخواست از رئیس مجلس برای ابلاغ قانون، سؤالی اساسی را مطرح میکند: آیا این نمایندگان آگاه نیستند که این موضوع از دست مجلس خارج شده است؟ چرا به جای طرح مطالبه در شورایعالی امنیت ملی، رئیس مجلس را مخاطب خود قرار دادهاند؟ در حقیقت، امضای این طومار نه بهعنوان یک اقدام عملی برای تغییر وضعیت، بلکه بهعنوان یک نمایش نمادین برای جلبنظر برخی اقشار اجتماعی و نشان دادن پایبندی به گفتمان خاصی از حکمرانی قابل تفسیر است و نتیجهای جز ملتهب کردن فضای سیاسی و برهم زدن…