بیش از نیم‌قرن از آغاز عصر نظام شهرسازی مدرن (از مبدأ تصویب و ابلاغ طرح جامع اول تهران در سال ۱۳۴۸) در کشور سپری شده و در این مدت نهادسازی‌های لازم برای نظام شهرسازی کشور اعم از تصویب قوانین و مقررات مورد نیاز، فعالیت سازمان‌ها، شورا‌ها و کمیسیون‌های مختلف و نیز تشکیل دانشکده‌های شهرسازی و تربیت نیروی متخصص لازم برای برنامه‌ریزی و اداره امور شهر‌ها صورت گرفته است؛ اما باز هم کُمیت شهر‌های ما لنگ می‌زند!
