عشایری از نبود عدالت آموزشی در ایران میگوید و از روزگاری مثال میآورد که پسر وزیر و پاسبان و کارگر در کنار هم درس میخواندند و به واسطه این کنار هم نشستن با یکدیگر تعامل برقرار میکردند. چیزی که امروزه به واسطه انواع مدارس غیرانتفاعی و انتفاعی از بین رفته است. مدارس هم مانند هر نهاد دیگری طبقاتی شدهاند و همه دانشآموزان نمیتوانند از امکاناتی برابر برخوردار باشند.