ده زره سر راه بود. ده معتبری بود، اما اشجار ندارند کثیف هستند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۷۰ مطلب
ده زره سر راه بود. ده معتبری بود، اما اشجار ندارند کثیف هستند.
بعد ازناهار قدری سواره رفتم، بعد توی جعده افتاده، سوار کالسکه شده راندیم. زمین امروز پست و بلند است. راه کالسکه خوب بود. طرفین راه همه کوه و هرده‌ماهور است. صحرای کثیف بدی است. طرف دست چپ ده مخروبه به نظر آمد.
لزلی وارد کاریکاتوریست و نقاش انگلیسی بود که در طول چهار دهه فعالیت، بیش از هزار پرتره از شخصیت‌های مختلف از جمله ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار کشید
ناصرالدین‌شاه قاجار (17 ژوئیهٔ 1831 – 1 مهٔ 1896) چهارمین شاه ایران از دودمان قاجار بود. وی فرزند محمدشاه سومین شاه قاجار بود. او از 1848 تا 1896 میلادی با نزدیک به 50 سال پادشاهی، طولانی‌ترین دورهٔ پادشاهی در میان تمامی شاهان قاجار را داراست. او به‌افتخار نیم قرن سلطنت بر ایران، خود را «صاحبقران» نامید.
عکسی کمیاب از ناصرالدین‌شاه قاجار، پادشاه ایران در سده نوزدهم، این روزها دوباره توجه پژوهشگران و علاقه‌مندان تاریخ را جلب کرده است. این تصویر که در حدود سال‌های ۱۸۵۵ تا ۱۸۵۸ و به‌احتمال زیاد توسط عکاس ایتالیایی لوییجی پشه ثبت شده، چهره‌ای متفاوت از شاه نشان می‌دهد.
صبح رفتم حمام، خیلی چرک بودیم. امین السلطان حمام بسیار خوبی در شهر پیدا کرده بود. شست و شوی کاملی انجام دادیم حقیقتا حظی کردیم، شیرهای متعدد داشت آب های گرم سرد و غیره. حیرت زده شدیم.
کل حرم در این سفر هستند [سفر نجف و کربلا]؛ با والده شاه [مهدعلیا]، عزت‌الدوله [خواهر شاه] و غیره.
پدر عزیزالسلطان منیژه [ملیجک] که مردی کوتاه و باریک بود آمد و روی صندلی نشست، با کارد لباس‌های شاه را از پشت سر از یقه تا دامن پاره کردند و شاه را جلوی آن صندلی نشانیدند، دو دست پدر منیژه [ملیجک] را از زیر پیراهن داخل کرده وارد آستین شاه نمودند و به او تعلیم دادند که دست شاه را حرکت دهد و گاهی به سبیل شاه کشیده شود، و آن تخته زیر صندلی را چهار نفر هر سر تخته را دو نفر بلند کردند، دو نفر هم پشت صندلی را گرفته به ایوان مقابل مقبره آوردند.
در اینجا تصویری از مراسم رونمایی از جهیزیۀ اخترالدوله دختر ناصرالدین شاه را در روز عروسی‌اش با غلامعلی خان عزیزالسلطان (معروف به ملیجک) ملاحظه می‌کنید.
عکسی که در ادامه مشاهده می کنید مربوط به تعدادی از فرزندان اعیان قاجار در سال 1280 هجری قمری است.
