یکی از رفتار‌های شایع در مدیریت مشکلات در ایران، امنیتی کردن و در نتیجه محرمانه کردن امور است. به طوری که آن را از مدار تصمیمات مدنی و عادی خارج می‌کند. حتی اگر عده‌ای فرصت‌طلب و ضدانقلاب از این رویداد‌ها سوءاستفاده کنند، این امر دلیل نمی‌شود که ما نیز در بازی آن‌ها وارد شویم و فضا را امنیتی کنیم. امنیتی کردن مساله آن را از مدار تفاهم و گفتگو خارج می‌کند و این خواست مخالفان است
