«سفیر ویلیام سولیوان را می‌شناختم. خواستار یک جلسه فوری خصوصی با او شدم. زمانی که او مرا به دفترش برد، گفتم که من همین الان به طور خصوصی از شاه چیزی شنیدم و می‌خواهم آن را ترجیحا در یک طاق، یعنی مکان بدون پنجره که گمان می‌رود در برابر پیشرفته‌ترین ادوات شنود ایمن است، گزارش کنم.»
