رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: این کشف، در صورت تأیید نهایی ارتباط با «ابیرادوش»، میتواند معادل کشف معدن مرمر آتن برای پارتنون در تاریخ معماری جهان باشد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۷۴ مطلب
رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: این کشف، در صورت تأیید نهایی ارتباط با «ابیرادوش»، میتواند معادل کشف معدن مرمر آتن برای پارتنون در تاریخ معماری جهان باشد.
دانشمندان گونهای ناشناخته از درختی ۳۰۰۰ ساله را در جنگلهای بارانی تانزانیا کشف کردهاند که میتواند کلید حفظ تنوع زیستی باشد. این درخت عظیم که Tessmannia princeps نام گرفته، با رشد فوقالعاده کند خود به نمادی از مقاومت در برابر تغییرات محیطی تبدیل شده است.
بحرانیپور، باستانشناسی که کاوشهای چپرآباد را سرپرستی کرده است، درباره تدفین این نوزاد گفت: این تدفین متعلق به یک نوزاد است که قدمت آن به اواسط هزاره پنجم پیش از میلاد، یعنی حدود ۶۵۰۰ سال پیش، باز میگردد و از کاوشهای تپه چپرآباد اشنویه آذربایجان غربی به دست آمده است.
یک آناکوندای غول پیکر، یک جوجه تیغی خون آشام، یک سنجاب کوتوله و یک گربه- ببر از جمله گونههای جدیدی بودند که توسط علم در سال ۲۰۲۴ نامگذاری شدند.
این کفش یک پاشنه دوتایی دارد؛ ویژگی ظریفی که در مدلهای معمولی و روستایی یافت نمیشود. کیفیت کفش و محل کشف آن در یک محیط شهری نشان میدهد که این یک کفش کاری از نوع مورد استفاده کشاورزان نبوده، بلکه کفشی برای استفاده روزانه در شهر بوده است.
هوش مصنوعی برای دانشمندان به نوعی ابرقدرت تبدیل شده است که در سال ۲۰۲۴ اکتشافات غیرمنتظرهار را ممکن ساخت.
ماموت کشف شده تنها ۱.۲ متر قد و حدود ۱۸۰ کیلوگرم وزن داشته است. آنچه این کشف را خاص میکند، حفظ شدن تقریباً کامل اندامهای حیاتی از جمله خرطوم، لبها، گوشها و حفرههای چشم است. به گفته ماکسیم چپراسوف، رئیس آزمایشگاه موزه ماموت دانشگاه فدرال شمال شرقی یاکوتسک، این بهترین نمونه در میان هفت ماموت نوزاد کشف شده تاکنون است.
باستانشناسان در پایهی یک سری تنههای چوبی بزرگ که به حالت عمودی در قدیمیترین آبگیر کاشته شده بودند (تقریباً ۱۶ فوت زیر سطح آب)، تعداد قابل توجهی از مارهای برنزی با اشکال و اندازههای مختلف و با الگوهای متفاوت پیدا کردند، از مارهای آبی کوچک گرفته تا مار ریشو و تاجدار به طول سه فوت رومی که نمایانگر یک «آگاتودِیمون» است؛ ارواح نگهبانی که تصور میشد خوشبختی به ارمغان میآورند و نقش مهمی در پیشگویی داشتند.
بر اساس ادعای باستانشناسان در شمال چین، ویژگی برجسته هومو جولوانسیس، سرهای بسیار بزرگی بوده که آنها را از انسانهای امروزی متمایز میکرده است.
صخرهنگارههایی که با رنگ اُخرایی یا گل ماشی ثبت شدهاند و برخی از آنها بیش از ۱۱ هزارسال قدمت دارند، صدها نقش انسانی به همراه مجموعهای از گونههای مختلف حیوانات، گیاهان و اشکال هندسی را به نمایش میگذارند. بزرگان بومی و متخصصان آئینی توضیح دادند که این نقاشیها فقط ثبت مشاهدات هنرمندان از محیط اطرافشان نبوده، بلکه شامل روایتهایی از ارتباطات آئینی با قلمروهای ماورائی نیز هستند.