درخواست وزیر از بالاترین مقام جمهوری اسلامی ایران در واقع اجرایی شدن همان مصوبه‌ای است که پیش‌تر به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده بود، اما هرگز به مرحله اجرا نرسید. از آنجایی که در متن این نامه از رهبری کمک خواسته شده به نظر می‌رسد که این قانون از طریق دیگری پیگیری نمی‌شده است.
