در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۰ مطلب
آسمان شب سرشار از داستان‌های مختلف است. تمدن‌های مختلفی در طول تاریخ برخی از ماندگارترین افسانه‌های خود را روی ستاره‌ها و گردوغبار کیهانی اعمال کرده‌اند. مردم زیادی این نمادهای آسمانی را می‌بینند، داستان‌های مرتبط با آن‌ها را می‌شنوند و به نسل‌های بعدی منتقل می‌کنند.
کهکشان راه شیری «مارپیچی میله ای» با طولی در حدود یک صد و پنجاه تا دویست هزار سال نوری می‌باشد. این کهکشان، منظومه شمسی را در خود قرار داده که به صورت نوار شیری رنگ در آسمان صاف دیده می شود. شمارش تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری کار بسیار دشواری است. بهترین تخمین‌ها می‌گویند کهکشان ما حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد. این تصاویر از افقِ «کبیر کوه»، «مله پنجاب» و «کان سیفی»، «رازیانه بدره» و «پُشته لارت» ایلام گرفته شده است.
وبلاگ مسافرتی Capture the Atlas بهترین عکس‌های کهکشان راه شیری در سال ۲۰۲۳ را انتخاب کرد. عکس‌های امسال کهکشان درخشان را بر فراز مناظر دراماتیک در نامیبیا، شیلی، ژاپن، اسپانیا، ایران و نیوزلند ثبت کردند. ۲۵ تصویر برنده نهایی از بین بیش از ۳۰۰۰ عکس انتخاب شده‌اند. یکی از این عکس‌ها در کویر لوت ایران ثبت شده است. ایزابلا تاباچی که این عکس را در کویر لوت گرفته گفت: این یک سازه صخره‌ای در کویر لوت در ایران در زیر کهکشان راه شیری است. تمام شب، از غروب تا طلوع خورشید را صرف عکس گرفتن از آن آسمان…
یوسف زاده می‌گوید، این یافته به ستاره‌شناسان کمک می‌کند تا قرص برافزایش سیاهچاله ما و همچنین جریان‌های فواره‌ای خروجی از آن را جهت‌یابی کنند. در حالی که این یک نکته مفید از کشف است، علت واقعی تشکیل این رشته‌ها در حال حاضر ناشناخته باقی مانده است.
محققان نوشتند: با استفاده از مکان‌های دقیق اجرام بسیار جوان، برای اولین بار، ما می‌توانیم بگوییم که کهکشان ما ساختاری چند بازویی دارد و از دو بازوی متقارن تشکیل شده است. بازو‌های نورما (Norma) و پرسئوس (Perseus) احتمالا دو بازوی متقارن در کهکشان راه شیری داخلی هستند و از کهکشان داخلی به قسمت‌های بیرونی گسترش می‌یابند، دوشاخه می‌شوند و به ترتیب به بازو‌های قنطورس (Centaurus) و کمان (Sagittarius) متصل می‌شوند.
جرم کهکشان میزبان ما تقریباً معادل ۸۰۵ میلیارد خورشید است. اگرچه این اندازه برای پردازش بسیار بزرگ است، اما در واقع به طور قابل توجهی کمتر از تخمینی است که دانشمندان در ایالات متحده در سال ۲۰۱۹ انجام دادند.
حدود ۲۰۰ خوشه ستاره‌ای عظیم در منطقه‌ای پر از گرد و غبار با وسعت حدود ۵۰۰۰ سال نوری(تنها پنج درصد قطر کهکشان راه شیری) زندگی می‌کنند، با این حال، مقدار گاز در این منطقه کوچک برابر با کل گاز موجود در کهکشان راه شیری است.
کهکشان مارپیچی با وسعت صد هزار سال نوری دارای حداقل ۱۰۰ میلیارد ستاره است که توسط سیاه‌چاله‌ای بسیار پرجرم که چهار میلیون برابر خورشید ما جرم دارد، در کنار هم نگه داشته شده است.
در هر طرف از فضای نامتناهی اسامی عجیب و غریبی بر روی اجرام آسمانی گذاشته شده است که هرکدام دلیلی دارد.
این بقایا پایان عمر یک ستاره را نشان می‌دهند و ابری در حال گسترش از گاز و غبار هستند. پیش از آن که برنامه‌ها باعث اتحاد نیرو‌ها شوند بقایای ابرنواختری مشاهده شده توسط پژوهشگران بسیار اندک بودند.
