اگر تصمیم ظریف از روی ترس هم صورت گرفته باشد، سزاوار سرزنش نیست، زیرا اولاً ترس در حوزه امور عمومی با ترسِ شخصی به کلی متفاوت است و ماهیت جداگانهای دارد و ثانیاً درود بر آنکه از به مهلکه انداختن ملت و ایجاد هزینه بیحاصل برای کشورش عمیقاً بترسد و به بازیهای خطرناک و اصطلاحاً شجاعانهای که بوم و بر را به مخاطره میاندازد، وارد نشود.