در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۲۶ مطلب
«من متاسفم برای آقای دکتر غلامی و مدیران وزارت علوم چرا که آنها به دنبال کسب رضایت جریانات تندرو اصولگرا هستند و طرح این مطالب هم در همین راستاست. نکته مهم این است که ظرف سی و چند سال گذشته که دانشگاه آزاد اسلامی به وجود آمده خیلی از اساتید ضمن اینکه استاد تمام وقت دانشگاه سراسری بوده اند عضو پاره وقت دانشگاه آزاد هم بوده اند.»
تفاوت نظر زیباکلام و سلیمینمین آنجاست که یکی از آنها معتقد است وضعیت عدالت نسبت به ابتدای انقلاب بهتر شده است و دیگری نظر کاملا متفاوتی دارد. همچنین یکی مشکل را در ساختار اقتصاد دولتی میداند و آن یکی در سیاسیونی که برای خود حق ویژهای قائلند.
انتظارات هر کدام از رای دهندگان نسبت به منتخبین متفاوت است. مطالبات اقتصادی تقریبا برای همه رای دهندگان اولویت دارد. اما در مراحل بعدی نمیتوان گفت که مطالبات دیگری مثل مطالبات سیاسی یا فرهنگی برای عموم رای دهندگان در اولویت یکسان قرار دارد. اصلاح قوانین و حساسیت بالا در رای به وزرا هم انتظاری است که رای دهندگان به لیست امید مجلس از نامزدها داشتهاند. با این وجود رای دهندگان میگویند نسبت به انتظارات شخصیشان آنقدر که باید جامه عمل پوشانده نشده است.
زیباکلام می گوید: مسئولان باید بر روی شاخصههای کلان در زمینههای عدالت، رشد و توسعه اقتصادی، محیط زیست را مسئولان مطالعه کنند. البته در این سالها پیشرفت هایی نیز صورت گرفته است اما وقتی می خواهیم با دید وسیع تری به آنها نگاه کنیم، با این سوال رو به رو می شویم که آیا اینها واقعا پیشرفت هست؟
آقای عارف و بسیاری از اصلاحطلبان دچار یک اعتماد به نفس کاذب شدهاند. آقای عارف چنان از انتخابات سال 98 صحبت میکنند که انگار تنها مساله مهم آنها انتخابات و رد صلاحیتههاست. انگار ایشان در کره ماه یا سوئیس زندگی میکنند. ایشان اصلا متوجه این نیستند که از اعتماد عمومی نسبت به اصلاح طلبان و فراکسیون امید کاسته شده است.
چند روز پیش نماینده انجمن اسلامی معلمان به فرمانداری خرمآباد مراجعه و درخواست مجوز برای برگزاری همایشی تحت عنوان "گفتمان انقلاب اسلامی و حقوق شهروندی" با سخنرانی دکتر زیباکلام را برای عصر روز سهشنبه ۱۰ بهمن ماه ارائه میدهند که بلافاصله ضمن موافقت، مجوز صادر میشود.
اینکه بعضی آقایان 30-40 تا شغل دارند، آن هم مشاغلی که هر یک از آنها را یکی از نخبگان کشور میتواند بر عهده بگیرد، نشان میدهد که مجموعه حاکمان در جمهوری اسلامی در جایگاه اقلیت قرار گرفته و اکثریت هم از آن ناراضی هستند.
