در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷ مطلب
تولید زغال از گذشته در کوره‌های سنتی صورت می‌گرفت و تولید کننده با سوزاندن چوب درختان طی مراحل خاص زغال مصرفی جامعه را تولید کرده و وارد بازار می‌کرد. در روش سنتی چوب را در داخل کوره‌ای در بسته قرار می‌دهند و سپس آتش می‌زنند و پس از تبدیل شدن چوب‌ها به زغال، زغال‌ها جمع‌آوری شده و مصرف می‌شوند. آقای حسینی حدود ۲۰ سال می‌باشد که کارگاه زغال را در پل سفید احداث کرده و با چند کارگر مشغول به فعالیت در این زمینه می‌باشد.
مراسمی وهن انگیز در پاکستان منجر به سقوط هر سه شرکت کننده در گودال مملو از زغال آتشین شد.
در هر روستا، خانواده‌های بی‌شماری را می‌شود دید که نان‌آورشان، تا چند نسل پیش‌تر، کارگر معادن زغال‌سنگ استان و شاغل در زیر شاخه‌های متصل به رگه‌های سیاه زغال بوده است. پسران روستا‌های شمال سمنان، چشم که به این دنیا باز می‌کنند، پدرها، صدقه‌ای کنار می‌گذارند که نگهدار جان پسران‌شان در افق‌ها و نفررو‌های تنگ و تاریک معدن زغال‌سنگ باشد.
مدتی است که مرکز تولید زغال غزه با کاهش منابع چوب محلی و همچنین رقابت با زغال ارزان واردتی روبرو است.
مراسم جشن سالانه گیاهخواران موسوم به پوکت در تایلند با وجود شیوع ویروس کرونا برگزار شد. یکی از بخش‌های دلخراش این جشنواره راه رفتن روی زغال آتشین است. سوراخ کردن گونه‌ها با ابزار‌های مختلف مثل چاقو و سیخ از دیگر بخش‌های جشنواره پوکت است. این کار‌ها هرساله توسط برخی از شرکت‌کنندگان این جشنواره برای جلب رضایت خدایان صورت می‌گیرد، زیرا آن‌ها معتقدند که خدایان چینی چنین افرادی را از آسیب محافظت می‌کند.
مراسم راه رفتن بر روی زغال آتش که در بین راهبان یامابوشی یک جشنواره محسوب می شود با هدف محافظت در مقابل بیماری ها و دوری از بلا و ایمنی خانواده در مقابل حوادث برگزار می شود.
«جاده‌های خوزستان از تاریک‌ترین جاده‌های ایرانند. چند سال است گردوغبار به تاریکی اضافه شده و بسیاری از شب‌ها تا یک متر جلوتر هم دیده نمی‌شود. جاده منتهی به اهواز بی‌چشم‌انداز است. برای یافتن جرعه آبی باید کیلومترها رانندگی کرد. از دور چراغی روشن می‌شود. یک فانوس برقی است؛ آویخته بر شاخه‌ای. در جاده بی‌چراغ که پرت و موات به نظر می‌رسد، مردی سرش را از شیشه تو می‌آورد و می‌پرسد: «عمو! اسپرسو نمی‌زنی؟»
