در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۰ مطلب
انصافا در کدام نقطه از جهان سراغ داریم که مسوولان سیاسی و مدیران حوزه‌های مختلف کشور این همه دهان بجنبانند و هر روز خوراک -چه بسا نامطبوعی- برای رسانه‌ها و بدخواهان فراهم کنند. همه این‌ها هم در زمانی اتفاق می‌افتد که کشور به بیشترین تمرکز و آرامش برای گذر از بحران نیاز دارد.
اینکه انتخاباتی که بنا به دلایل گوناگون که در حوصله این یادداشت نیست با کمترین میزان مشارکت در تاریخ جمهوری اسلامی برگزار شده است را صاحبان تریبون، پیروزی بزرگ، کم‌نظیر و بی‌نظیر قلمداد کنند و رسانه‌ای، چون صداوسیما هم به‌جای واکاوی علل واقعی رویگردانی مردم از مشارکت بر طبل دیگری بکوبد، بر عصبانیت و خشم مردم می‌افزاید.
هاشمی‌طبا نوشت: اگر مرگ بر آمریکا گفته و می‌گوییم این «مرگ بر آمریکا» باید با «زنده باد ایران» (نه در شعار بلکه در زنده‌ماندن ایران) واقعیت عینی به خود گیرد، وگرنه مرگ بر آمریکا که نابودی سرزمینی‌مان به‌دست خودمان را به‌دنبال داشته باشد چه ارزشی دارد؟ ممکن است برخی سیاسیون از این حرف عصبانی و آزرده شوند. بگذار چنین باشد، اما شاید به تصمیمات درست برسند.
نگاهی گذرا به شرایط امروز جامعه‌مان نشان می‌دهد که نوعی بی‌اعتمادی نسبت به عملکرد مدیران و متولیان امور در حوزه‌های مختلف شکل گرفته است. در چنین شرایطی عجیب نیست که مشاهده می‌کنیم مثلا رئیس وقت کمیته امداد برای اینکه مخاطبان سخنش را باور کنند، به قسم حضرت عباس متوسل می‌شود، یا وزیر بهداشت و درمان برای اینکه شهروندان گفته‌های او درباره واکسن وارداتی را باور کنند، اعلام می‌کند که این واکسن را اول خود مسئولان و خانواده‌هایشان خواهند زد.
بر اساس طرح ممنوعیت خروج مسئولان نظام از کشور مسئولین ارشد نظام تا سه سال پس از پایان خدمت، اجازه خروج از کشور را ندارند مگر این که دارای مجوز از نهاد‌های قضایی و امنیتی مانند وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه باشند.
عباس عبدی نوشت: هزینه‌هایی که جامعه و مردم ایران از گفتار شلخته بسیاری از مسوولان پرداخت می‌کنند، بسیار سنگین است. راه‌حل چیست؟ برطرف کردن عوامل مزبور راه‌حل است. اضافه بر آن‌ها آموزش نظری و عملی مهم است. برای آموزش نظری طبعا باید کلاس گذاشت و کتاب معرفی کرد. باید کارگاه‌های آموزشی و نقد و بررسی گفتار‌های شلخته روزانه را گذاشت.
وقتی نخست‌وزیر ۶۶ ساله ژاپن، داوطلبانه کنار می‌رود، آن دسته از مسئولین ما که از سن بازنشستگی فراتر هستند، باید این اقدام درس‌آموز را سرمشق خود قرار دهند و داوطلبانه کنار بروند. توجیهاتی از قبیل اینکه بهتر از من پیدا نمی‌شود، من احساس تکلیف می‌کنم و کشور به من نیاز دارد، فقط نوعی خودخواهی و خودبرتربینی است.
کثیری از مردم الان به این نتیجه رسیده‌اند که مسئولین برای خودشان جیغ و داد می‌کنند و ما‌ها را سپر بلا قرار داده‌اند که به هدف‌های خودشان برسند. این شکاف در اعتماد عمومی یک شبه و دو شبه و یک ساله و دو ساله پدید نیامده. این حاصل استمرار یک سوء عملکرد و سوء رفتار مستمر و ۴۰ ساله در سطح مسئولان عالی و بالادست کشور است
اکبر رنجبر زاده تذکرات کتبی نمایندگان مجلس به مسئولان اجرایی کشور را قرائت کرد.
