همهی حرف من این است که بیجهت سایش نهاد حکمرانی با زندگی روزمرهی مردم را حداکثری کردهایم. با کاشتن یک سری الگوریتم سر راهِ شبکههای اجتماعی، سایش حکمرانی با مردم را زیاد میکنیم و باعث مقاومت اجتماعی در برابر آن میشویم. جامعه هم وقتی ارادهی حکومت را در ادامه چنین سایشی میبیند آن را پس میزند. همان میشود که امروز برخی میگویند: «با کبوتر پیامم را میفرستم، اما با شبکهی داخلی نمیفرستم.»