در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۹ مطلب
زوال عقل یک بیماری به خصوص نیست، بلکه اصطلاحی کلی است که برای اشاره به بروز اختلال در به خاطر آوردن، فکر کردن یا تصمیم گیری گفته می‌شود که انجام فعالیت‌های روزانه را مختل می‌کند. تاکنون موارد بسیار زیادی از ابتلا به زوال عقل در سرتاسر دنیا شناسایی شده است، اما مبتلایان زیادی هم هستند که هنوز شناسایی نشده اند و بی خبر از بیماری خود با آن زندگی می‌کنند.
زوال عقل دارای علل مختلفی است اما مطالعات انجام شده نشان می دهد: حدود ۴۰ درصد افراد مبتلا به این عارضه تحت تأثیر عوامل خطرزایی هستند که فرد می تواند از طریق انتخاب سبک زندگی بر آن ها تأثیر بگذارد.
غذاهای تند شامل فلفل چیلی تازه و خشک بود و فلفل سیاه یا فلفل دلمه‌ای در این تحقیق بررسی نشد.
مطالعه‌ای تازه صورت گرفته بر روی بیش از ۲۹ هزار سالمند شش عادت را مورد شناسایی قرار داده از خوردن انواع غذا‌ها گرفته تا مطالعه منظم یا بازی با ورق و کارت که با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل و کُند ساختن سرعت کاهش حافظه مرتبط هستند.
علیرغم آن که نمی‌توان ژن‌ها را تغییر داد اما می‌توان از سایر عوامل خطرزا برای زوال عقل اجتناب ورزید. برای مثال، مصرف برخی داروها ممکن است خطر زوال شناختی را افزایش دهد.
فلاونول‌ها زیرگروه خاصی از فلاونوئید‌ها محسوب می‌شوند؛ فلاونوئید‌ها مولکول‌هایی هستند که در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات و حتی در چای یافت می‌شوند و دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی هستند و برای جلوگیری یا کاهش آسیب‌های سلولی در سراسر بدن از جمله مغز ضروری شناخته شده‌اند.
تمرینات تناوبی به اندازه ورزش مداوم برای افزایش جریان خون مغز در افراد مسن در طول دوره‌های فعالیت مؤثر است و زمانی که افزایش جریان خون کلی در طول دوره‌های تمرین و استراحت اندازه‌گیری شد، محققان دریافتند موثرتر از ورزش مداوم است.
طبق گزارش‌ها، برآورد می‌شود که ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند و این تعداد می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ سه برابر شود.
نویسندگان این مقاله ۱۷ مطالعه با بیش از ۹۱ میلیون نفر فرد مورد بررسی قرار گرفته با سن بالای ۴۰ سال را مورد ارزیابی قرار دادند. حدود ۵.۵ میلیون نفر از آنان به زوال عقل مبتلا شدند.
محققان بریتانیایی دریافتند که خطر خودکشی در سه ماه اول پس از تشخیص زوال عقل و اگر بیمار از قبل دارای یک اختلال روانپزشکی باشد، بالاترین میزان را دارد. برای افراد کمتر از ۶۵ سال، خطر خودکشی تقریباً هفت برابر بیشتر از بیماران بدون زوال عقل بود.
