ترنج

در مورد

پهلوی

در فرارو بیشتر بخوانید

۱۱۵ مطلب

  • «سلطنت در ایران یک نهاد کهنِ سنتیِ محافظه‌کار و حافظ ثبات و نظم سیاسی موجود بوده است، اما حامیان پهلوی آن را دستمایۀ ترویج یک حرکت انقلابی خونین و سازش‌ناپذیر و آنتاگونیستی و نفی کنندۀ رادیکال سنت قرار داده‌اند!»

  • امام جمعه اردبیل نوشت: طرف در خارج نشسته و آرزوی حاکمیت بر ایران دارد وقتی می‌خواهد به جمهوری اسلامی ایراد بگیرد می‌گوید چرا رودخانه‌ها خشک شده است؟

  • 30 مرداد 1313 روزی بود که انتخاب نام خانوادگی برای ایرانیان اجباری شد؛ اما این رویداد به سادگی پذیرفته نشد.

  • شعبان جعفری یکی از چهره‌های سیاسی پرحاشیه تاریخ معاصر ایران است. نقش شعبان جعفری در کودتای 28 مرداد بحث‌های بسیاری را به دنبال داشته است.

  • روزنامه کیهان با اشاره به اقدامات رضاپهلوی نوشت: امثال ربع پهلوی و همسرش به حدی بزدل و خائن و بی‌خاصیتند که از صهیونیست درخواست کردند به خاک ایران تجاوز کرده و مردم را موشکباران کند.

  • در غروبی پاییزی در سال ۱۳۵۶، تهران شاهد گشایش یکی از مهم‌ترین رویدادهای فرهنگی‌اش شد؛ موزه هنرهای معاصر، بنایی برخاسته از دل کویر و خیال، با گنجینه‌ای بی‌نظیر از هنر جهان، در بوستان فرح افتتاح شد. اما آن شب، چیزی فراتر از هنر در قاب آمد؛ نگاه‌هایی از لابه‌لای جمعیت، جوانانی در مرز میان مدرنیته و اضطراب، و زمزمه‌هایی از فردایی که در آستانه‌ی انقلاب بود.

  • در واپسین روزهای زمستان ۱۳۵۰، ۹ فعال سیاسی در تهران بدون اطلاع‌رسانی عمومی و در سکوتی سنگین تیرباران شدند؛ رویدادی که به‌گزارش تایمز لندن، نشان‌دهنده‌ گسترش محاکمات پنهانی و سرکوب خشن مخالفان در حکومت پهلوی بود.

  • آذری جهرمی با طعنه به کمپین «همکاری ملی» پهلوی، آن را فاقد پشتوانه واقعی دانست و به ناکامی جریان‌های خارج‌نشین در تأثیرگذاری بر تحولات داخلی ایران اشاره کرد.

  • در دل هیاهوی تهران قدیم، درست در تقاطع خیابان نادری و پهلوی، بازاری شکل گرفت که بوی پاریس می‌داد؛ بازار «شانزه‌لیزه». جایی که مد، زرق و برق و رویای تجدد در ویترین‌هایش جاری بود و هنوز هم در حافظه تهرانی‌ها با همان نام و شکوه گذشته زنده مانده، حتی اگر امروز تابلویش چیز دیگری بگوید.

  • «قطار توسعه نه تنها به مقصد نرسیده، بلکه بارها از مسیر خود منحرف شده و اکنون با تاخیری چشمگیر در حرکت است. تلخکامی ماجرا آنجاست که قربانی اصلی این گونه تفکر، خود سینما و سینماگران بوده‌اند. یکی از این قربانیان، جشنواره بین‌المللی بود که در دولت یازدهم، باز هم با تلاش جناب ایوبی و همراهی جمعی از سینماگران ارزشمند، به استقلال رسید، شکوفا شد و جایگاه معتبری در تقویم جهانی جشنواره‌ها پیدا کرد.»

تبلیغات