در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۹ مطلب
«بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل متحد، در طول ۵۰ سال اخیر، شمارِ فجایع گزارش شده آب و هوایی، به بیش از پنج برابر رسیده است. این گزارش شامل مواردی نظیر وضوع تندباد‌هایی نظیر "آیدا"، یک اَبر سیل در آلمان در اواخر ماه جولای سال گذشته که خسارتی ۲۰ میلیارد دلاری را از خود برجا گذاشت، بارندگی و سیل‌های موسمی در هند که ۱۲۹۱ را کشته و همچنین موجی از گرما که حدودا ۸۰۰ نفر را در غرب کانادا به کام مرگ فرستاده است، می‌باشد.»
سرپرست مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست اظهارکرد: خسارات ناشی از تغییرات اقلیم در ایران طی ۱۰ سال آینده حدود ۱۶۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است که این میزان خسارت، طی سال‌های بعدی نیز به صورت نمایی افزایش خواهد داشت.
واعظی با بیان اینکه هم اکنون ما در روند بلندمدت خشکسالی در ایران به سر می‌بریم، گفت: باید این نکته را مد نظر داشته باشیم که تغییر اقلیم لزوما به معنای «خشکسالی» و یا «ترسالی» نیست، بلکه مهمترین شاخص تغییر اقلیم، ایجاد «به هم ریختگی اقلیم» است.
یک بررسی جامع آب و هوایی نشان می‌دهد که با نرخ فعلی افزایش دما، شهر‌های نیم کره شمالی در کمتر از ۶۰ سال دیگر آب و هوای مناطقی را خواهد گرفت که در حال حاضر در فاصله ۸۰۰ کیلومتری جنوب آن‌ها دارد.
طبق گزارش آژانس اعتبارسنجی فیچ ریتینگ، تغییرات دما در دهه ۲۰۴۰ و دهه ۲۰۵۰ تاثیر به شدت روی اعتبار کویت تاثیر منفی خواهد داشت. با این حال با وجود ریسکهای رو به رشد، کشمکش بین پارلمان منتخب و دولت منصوب شده از سوی خانواده حاکم بر کویت، پیشبرد اصلاحات در خصوص مسائل اقلیمی و موارد دیگر را دشوار کرده است.
«پا‌های مارمولک‌ها در حال تغییر هستند، ماهی‌ها دچار تغییر شده و می‌شوند، دندان‌های موش‌ها نیز کوتاه و کوتاه‌تر می‌شوند. واقعا در آینده جهان چه چیزی انتظار ما را می‌کشد؟»
بایدن قول داده که دولت اش رویکرد "رقابت شدید" با چین را دنبال خواهد کرد. او بسیاری از سیاست‌های "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری پیشین امریکا در قبال پکن در زمینه تجارت، فناوری و مسئله تایوان را پذیرفته است. ادامه هر یک از این رویکرد‌ها ممکن است مزایای تاکتیکی برای امریکا داشته باشد، اما همان طور که "فریدمن" اشاره می‌کند با استراتژی تمرکز بر ترمیم و بازسازی نظام بین المللی در تضاد خواهد بود
بحران آب و هوایی یک بحران عادلانه نیست. کسانی که بیش‌ترین آسیب را از پیامدهای آن متحمل می‌شوند اغلب همان‌هایی هستند که در وهله نخست کم‌ترین کار را برای ایجاد این بحران انجام داده اند. بحران آب و هوایی را نمی‌توان در چارچوب نظام‌های سیاسی و اقتصادی کنونی حل کرد.
تصاویری که سیمون کوفی وزیر خارجه تووالو را تا زانو در آب نشان می‌دهد، توجه زیادی در شبکه‌های اجتماعی به خود جلب کرده است.
ایران روز به روز بیشتر در بحران بی آبی فرو می‌رود و تمام مدل‌های اقلیمی هم بر این موضوع صحه می‌گذارند. از طرفی، بروز اعتراضات مردمی به وضعیت آب (مثلاً در خوزستان) حالا دارد ماجرا را به سمت امنیتی شدن پیش می‌برد. اما آیا می‌توان ردپای «رانتخواران» را در بحران کنونیِ آب هم جست و جو کرد؟
